Kamienica braci Zamboni w Warszawie
| |
| Państwo | |
|---|---|
| Miejscowość | |
| Adres | |
| Typ budynku |
kamienica |
| Architekt | |
| Rozpoczęcie budowy |
1893 |
| Ukończenie budowy |
1894 |
Kamienica braci Zamboni – nieistniejąca już czteropiętrowa kamienica, która znajdowała się przy ul. Marszałkowskiej 127 w Warszawie.
Opis[edytuj | edytuj kod]
Kamienica została wzniesiona w latach 1893–1894 według projektu Józefa Piusa Dziekońskiego. Wybudowana została w miejscu XVIII-wiecznego dworku „Pod filarkami”[1][2]. Znajdowała się naprzeciw wlotu ulicy Moniuszki.
Elewację licowano kolorowymi płytkami, na parterze kamienica miała duże ostrołukowe witryny, a wyżej dwukondygnacyjne loggie. Kompozycję dopełniały maswerki, balkony z kutymi balustradami. Budynek zwieńczony był schodkowym szczytem oraz gotycką attyką[2].
18 sierpnia 1944 w oficynę uderzył pocisk, w wyniku czego zginęło prawie 60 osób. Po upadku powstania warszawskiego kamienica została spalona. W 1946 rozebrano jej front do parteru[2]. Miejsce po budynku zostało włączone w nowo powstały plac Defilad.
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Kamienica braci Zamboni | Fundacja Warszawa 1939 [online], www.warszawa1939.pl [dostęp 2018-11-27] (pol.).
- ↑ a b c Magdalena Stopa, "Przed wojną i pałacem" | #literatura | Culture.pl [online], culture.pl [dostęp 2018-11-27].