Kamienica przy ulicy Młyńskiej 12 w Poznaniu
52°24′39″N 16°55′33″E/52,410833 16,925833 nr rej. 748/Wlkp./A
| |
 Kamienica po renowacji, we wrześniu 2017 roku | |
| Państwo | |
|---|---|
| Miejscowość | |
| Adres |
ul. Młyńska 12 |
| Typ budynku |
kamienica |
| Architekt | |
| Inwestor |
prywatny |
| Kondygnacje |
5 |
| Rozpoczęcie budowy |
1890 |
| Ukończenie budowy |
1891 |
| Właściciel |
Joanna i Piotr Borowiak (od 2008) |
Położenie na mapie Poznania  | |
Położenie na mapie Polski  | |
Położenie na mapie województwa wielkopolskiego  | |
| 52°24′39″N 16°55′33″E/52,410833 16,925833
| |
| Strona internetowa | |
Kamienica przy ul. Młyńskiej 12 w Poznaniu – kamienica wybudowana w XIX wieku, usytuowana przy ul. Młyńskiej róg ul. Feliksa Nowowiejskiego na obszarze Centrum w Poznaniu. Obecnie pełni funkcję centrum biznesu, sztuki i rozrywki „Młyńska 12”. Decyzją Wielkopolskiego Wojewódzkiego Konserwatora Zabytków z dnia 28 maja 2009 roku, kamienicę wpisano do rejestru zabytków pod nr 748/Wlkp./A[1].
Historia[edytuj | edytuj kod]
Kamienica została wzniesiona dla kupca Samuela Reinsteina w latach 1890–1891 na podstawie projektu poznańskiego architekta Oskara Hoffmana[2], który przykładał szczególną uwagę do dbałości o wykonawstwo każdego architektonicznego detalu. Zaprojektował prócz fasady budynku, również sienie, klatki schodowe, oraz podwórze.
Do momentu rozpoczęcia renowacji w 2012 roku w kamienicy mieszkało 55 rodzin[3].
Renowacja i modernizacja[edytuj | edytuj kod]
W latach 2013–2017 kamienica została poddana gruntownej modernizacji. Autorem projektu była firma ADP ARCH LTD[4]. Prace wykonane były w oparciu o fotografie oraz rysunki architekta Oskara Hoffmana, które zostały odnalezione w Archiwach Państwowych w Berlinie. Architekt wykorzystywał technikę łączenia dekoracyjnego sgraffito z różnokolorowymi elementami klinkierowej licówki, sztukaterią oraz metalowymi i drewnianymi detalami.
Projekt rozbudowy wykonała architekt Patrycja Zaczyńska. W wywiadzie dla magazynu Design Magazine, wspomina, że inspiracją dla stworzenia eliptycznej formy dziedzińca była instalacja wodna Silence na placu przed hotelem Connaugh Hotel w Mayfair w Londynie, zaprojektowana przez japońskiego architekta Tadao Andō. Forma elipsy już wcześniej została wykorzystana w budynku przez pierwszego architekta Oskara Hoffmana – w kształcie głównej klatki schodowej[5]. Łączna powierzchnia użytkowa to ok. 4,6 tys. m kw powierzchni biurowej[6]
Nagrody[edytuj | edytuj kod]
We wrześniu 2018 roku kamienica przy ul. Młyńskiej 12 uzyskała nagrodę Prezydenta Miasta Poznania w dziedzinie budownictwa – Architectus civitatis nostrae – Budowniczy naszego miasta.
Obiekt zwyciężył w kategorii „działania inwestycyjne na terenach zdegradowanych”. Nagrodę przyznano za pieczołowitość, zaangażowanie i wkład finansowy w odrestaurowaniu kamienicy z 1890 r. projektu poznańskiego architekta Oskara Hofmana i przywrócenie temu miejscu niepowtarzalnego klimatu końca XIX wieku[7].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ https://www.poznan.uw.gov.pl/ Dziennik Urzędowy Województwa Wielkopolskiego/dziennik_nr_109-2010_pozycja_2023.pdf
- ↑ Kamienica przy ulicach Młyńskiej i Nowowiejskiego. [dostęp 2020-04-09]. [zarchiwizowane z tego adresu (2020-08-15)].
- ↑ Młyńska12 - historia powstania. Młyńska12 [dostęp 2018-12-14].
- ↑ Luksusowa kamienica powstanie przy ulicy Młyńskiej 12 [online], epoznan.pl [dostęp 2019-11-08] (pol.).
- ↑ Design Magazine, styczeń 2018, s. 82-85.
- ↑ Nowy biurowiec w centrum Poznania. Nowoczesność w historycznej szacie
- ↑ Nagroda dla budowniczych [online], www.poznan.pl [dostęp 2018-12-14] (pol.).