Karłogacek

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Karłogacek
Micronycteris
J.E. Gray, 1866[1]
Ilustracja
Przedstawiciel rodzaju – karłogacek zwyczajny (M. microtis)
Systematyka
Domena

eukarionty

Królestwo

zwierzęta

Typ

strunowce

Podtyp

kręgowce

Gromada

ssaki

Podgromada

żyworodne

Infragromada

łożyskowce

Rząd

nietoperze

Podrząd

mroczkokształtne

Nadrodzina

Noctilionoidea

Rodzina

liścionosowate

Podrodzina

Micronycterinae

Rodzaj

karłogacek

Typ nomenklatoryczny

Phyllophora megalotis J.E. Gray, 1842

Podrodzaje i gatunki

4 podrodzaje i 13 gatunków – zobacz opis w tekście

Karłogacek[11] (Micronycteris) – rodzaj ssaków z podrodziny Micronycterinae w obrębie rodziny liścionosowatych (Phyllostomidae).

Zasięg występowania[edytuj | edytuj kod]

Rodzaj obejmuje gatunki występujące od Meksyku przez Amerykę Środkową do Ameryki Południowej[12][13][14].

Morfologia[edytuj | edytuj kod]

Długość ciała (bez ogona) 37–75 mm, długość ogona 7–20 mm, długość ucha 13–33 mm, długość tylnej stopy 7–18 mm, długość przedramienia 30,3–48,6 mm; masa ciała 4,3–18,4 g[13][15].

Systematyka[edytuj | edytuj kod]

Rodzaj zdefiniował w 1866 roku angielski zoolog John Edward Gray w artykule poświęconym przeglądowi taksonomicznemu rodziny liścionosowatych, opublikowanym na łamach Proceedings of the Zoological Society of London[1]. Na gatunek typowy wyznaczył (oznaczenie monotypowe) karłogacka wielkouchego (M. megalotis). Wcześniejsza nazwa Schizostoma, którą ukuł w 1856 roku francuski paleontolog Paul Gervais, okazała się młodszym homonimem rodzaju mięczaków opisanego w 1834 roku.

Etymologia[edytuj | edytuj kod]

  • Schizostoma (Schizastoma): gr. σχιζώ skhizō ‘podzielić’; στομα stoma, στοματος stomatos ‘usta’[16]. Gatunek typowy (oznaczenie monotypowe): Schizostoma minutum Gervais, 1842.
  • Micronycteris (Mycronycteris, Chronycteris, Mycronicteris, ÑMicronycteris): gr. μικρος mikros ‘mały’; νυκτερις nukteris, νυκτεριδος nukteridos ‘nietoperz’[17].
  • Vampirella: rodzaj Vampyrus[e] Leach, 1821 (widmowiec); łac. przyrostek zdrabniający -ella[18]. Gatunek typowy: nie podany.
  • Xenoctenes: gr. ξενος xenos ‘obcy, dziwny’[19] ; κτεις kteis, κτενος ktenos ‘grzebień’[20]. Gatunek typowy (oryginalne oznaczenie): Shizostoma hirsutum W. Peters, 1869.
  • Leuconycteris: w mitologii greckiej Leukonoe (gr. Λευκονοη Leukonoē) była córką Minyasa, która została zamieniona w nietoperza (por. gr. λευκος leukos ‘biały’); gr. νυκτερις nukteris, νυκτεριδος nukteridos ‘nietoperz’[10]. Gatunek typowy (oryginalne oznaczenie): Micronycteris brosseti Simmons & Voss, 1998.
  • Schizonycteris: gr. σχιζώ skhizō ‘podzielić‘; νυκτερις nukteris, νυκτεριδος nukteridos ‘nietoperz’[10]. Gatunek typowy (oryginalne oznaczenie): Schizostoma minutum P. Gervais, 1856.

Podział systematyczny[edytuj | edytuj kod]

Do rodzaju należą następujące gatunki zgrupowane w czterech podrodzajach[21][15][12][11]:


Uwagi[edytuj | edytuj kod]

  1. Młodszy homonim Schizostoma Bronn, 1834 (Mollusca).
  2. Niepoprawna późniejsza pisownia Schizostoma P. Gervais, 1856.
  3. Młodszy homonim Vampyrella Cienowski, 1865 (Protozoa).
  4. a b c d Niepoprawna późniejsza pisownia Micronycteris J.E. Gray, 1866.
  5. Synonim Vampyrum.

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b J.E. Gray. Revision of the Genera of Phyllostomidæ, or Leaf-nosed Bats. „Proceedings of the Zoological Society of London”. 1866, s. 113, 1866. (ang.). 
  2. P. Gervais: Documents zoologiques pour servir a la monographie des Chéiroptères Sud-américains. W: F. de Castelnau: Expédition dans les parties centrales de l’Amérique du Sud: de Rio de Janeiro à Lima, et de Lima au Para. Cz. 1: Mammifères. Paris: Chez P. Bertrand, 1855, s. 49. (fr.).
  3. J.E. Gray: Catalogue of the bones of Mammalia in the collection of the British museum. London: Printed by Order of the Trustees, 1862, s. 38. (ang.).
  4. J.T. Reinhardt. Gjorde derefter en Meddelelse om den til Vampyrerne (Vampyri) horende Flagermus-Slægt Schizostoma og oplyste, at det var bleven overset, at Orene ere forskjelllgt byggede hos de forskjellige Arter, som i den nyeste Tid ere blevne indordnede i denne Slægt. „Videnskabelige meddelelser fra den Naturhistoriske forening i Kjöbenhavn”. 1872, s. iii, 187. (duń.). 
  5. E. Festa. Viaggio del Dr. Enrico Festa nel Darien, nell’Ecuadore regioni vicine. „ollettino dei Musei di Zoologia ed Anatomia comparata della R. Università di Torino”. 21, s. 1, 1906. (wł.). 
  6. G.S. Miller. The families and genera of bats. „Bulletin of the American Museum of Natural History”. 57, s. 124, 1907. (ang.). 
  7. V.A. Taddei. The reproduction of some Phyllostomidae (Chiroptera) from the northwestern region of the state of São Paulo. „Boletim de Zoologia, Universidade de São Paulo”. 1, s. 325, 1976. (ang.). 
  8. C.E.A. Coimbra, Jr., M.M. Borges, D.Q. Guerra & D.A. Mello. Contribuição à zoogeografia e ecologia de morcegos em regiões de cerrado do Brasil central. „Boletim Técnico do Instituto Brasileiro de Desenvolvimento Florestal”. 7, s. 34, 1982. (hiszp.). 
  9. C.A. Cuartas-Calle & J. Muñoz-Arango. Nemátodos en la cavidad abdominal y el tracto digestivo de algunos murciélagos colombianos. „Caldasia”. 28 (1), s. 16, 1999. (hiszp.). 
  10. a b c d C.A.. Porter, S.R. Hoofer, Ch.A. Cline, F.G. Hoffmann & R.J. Baker. Molecular phylogenetics of the phyllostomid bat genus Micronycteris with descriptions of two new subgenera. „Journal of Mammalogy”. 88 (5), s. 1212, 2007. DOI: 10.1644/06-MAMM-A-292R.1. (ang.). 
  11. a b Nazwy zwyczajowe za: W. Cichocki, A. Ważna, J. Cichocki, E. Rajska-Jurgiel, A. Jasiński & W. Bogdanowicz: Polskie nazewnictwo ssaków świata. Warszawa: Muzeum i Instytut Zoologii PAN, 2015, s. 104. ISBN 978-83-88147-15-9. (pol. • ang.).
  12. a b C.J. Burgin, D.E. Wilson, R.A. Mittermeier, A.B. Rylands, T.E. Lacher & W. Sechrest: Illustrated Checklist of the Mammals of the World. Cz. 2: Eulipotyphla to Carnivora. Barcelona: Lynx Edicions, 2020, s. 162. ISBN 978-84-16728-35-0. (ang.).
  13. a b S. Solari, R. Medellín, B. Rodríguez-Herrera, V. da Cunha Tavares, G. Garbino, M.A. Camacho, D.T. Saá, B. Lim, J. Arroyo-Cabrales, A. Rodríguez-Durán, E. Dumont, S. Burneo, L.F. A. Urioste, M. Tschapka & D. Espinosa: Family Phyllostomidae (New World Leaf-nosed Bats). W: D.E. Wilson & R.A. Mittermeier (redaktorzy): Handbook of the Mammals of the World. Cz. 9: Bats. Barcelona: Lynx Edicions, 2019, s. 490–495. ISBN 978-84-16728-19-0. (ang.).
  14. D.E. Wilson & D.M. Reeder (redaktorzy): Genus Micronycteris. [w:] Mammal Species of the World. A Taxonomic and Geographic Reference (Wyd. 3) [on-line]. Johns Hopkins University Press, 2005. [dostęp 2021-02-09]. (ang.).
  15. a b Class Mammalia. W: Lynx Nature Books: All the Mammals of the World. Barcelona: Lynx Edicions, 2023, s. 494–495. ISBN 978-84-16728-66-4. (ang.).
  16. Palmer 1904 ↓, s. 624.
  17. Palmer 1904 ↓, s. 422.
  18. Palmer 1904 ↓, s. 704.
  19. Jaeger 1959 ↓, s. 284.
  20. Jaeger 1959 ↓, s. 71.
  21. N. Upham, C. Burgin, J. Widness, M. Becker, C. Parker, S. Liphardt, I. Rochon & D. Huckaby: Treeview of Mammalian Taxonomy Hierarchy. [w:] ASM Mammal Diversity Database (Version 1.11) [on-line]. American Society of Mammalogists. [dostęp 2023-01-10]. (ang.).

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]