Kasyno Oficerskie w Krakowie
 nr rej. A-121 z 8 kwietnia 1968
| |
 Kasyno Oficerskie, widok z ul. Westerplatte | |
| Państwo | |
|---|---|
| Województwo | |
| Miejscowość | |
| Adres | |
| Typ budynku |
pałacyk |
| Styl architektoniczny | |
| Architekt | |
| Rozpoczęcie budowy |
1889 |
| Ukończenie budowy |
19 listopada 1890 |
| Ważniejsze przebudowy |
1910 |
Położenie na mapie Starego Miasta w Krakowie  | |
Położenie na mapie Polski  | |
Położenie na mapie województwa małopolskiego  | |
Położenie na mapie Krakowa  | |
 50°03′37,5″N 19°56′38,0″E/50,060417 19,943889
| |
Kasyno Oficerskie – zabytkowy budynek znajdujący się w centrum Krakowa, przy zbiegu ulic Zyblikiewicza (nr 1) i Westerplatte (nr 17).
Historia[edytuj | edytuj kod]
Budynek przypominający pałacyk zbudowany w stylu neorenesansowym był siedzibą kasyna oficerskiego, pierwszego środowiskowego klubu w Krakowie.
Kasyno zbudowano w latach 1889-1890 według projektu Tomasza Prylińskiego, zaś nadzór nad budową sprawował Karol Knaus. Uroczyste oddanie budynku do użytku odbyło się 19 listopada 1890 roku. Pryliński w swym projekcie oparł się na sformułowanym przez angielskiego architekta Charlesa Barry’ego (autora m.in. londyńskich The Traveler's Club i The Reform Club uchodzących za wzorce architektury klubowej). Pierwotnie kasyno składało się z reprezentacyjnej klatki schodowej z garderobą. Na parterze i pierwszym piętrze znajdowało się foyer, duża sala reprezentacyjna na piętrze oraz przyległa do niej mniejsza, biblioteka, pokoje dla żon oficerów, czytelnia i sala bilardowa. Na parterze mieściła się sala jadalna oraz bufet. Obok przylegały pokoje dla ordynansów i pokój oficera zarządzającego budynkiem.
W 1910 zlikwidowany został ogród poprzedzający wejście, gdyż w miejscu tym wytyczono ulicę Zyblikiewicza. W tymże samym roku obiekt przebudowano według projektu Maksymiliana Hoffmana. Przebudowa poza kilkoma detalami zewnętrznymi dotyczyła głównie wnętrza budynku. Neorenesansowe dekoracje zastąpiono secesyjnymi. Powstała wielka sala balowo-teatralna udekorowana sztukaterią, dekoracjami stropu i wnęką ponad sceną. We wnęce tej umieszczono popiersie cesarza Franciszka Józefa, a obecnie znajduje się w nim herb Krakowa. Budynek zarządzany jest przez Wojskowy Ośrodek Kultury i pełni rolę klubu garnizonowego. Co jakiś czas odbywają się w nim imprezy o charakterze otwartym kiedy można podziwiać bogaty wystrój wnętrza.
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Andrzej Nazar, Tajemnice krakowskich budowli, Kraków: Wydawnictwo Vis-à-vis/Etiuda, 2009, ISBN 978-83-61516-18-7, OCLC 751262431.
- TM, Konserwatorzy w kasynie, "Dziennik Polski" z 23 lutego 2006 r.