Katedra Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny w Charkowie

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Katedra Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny w Charkowie
katedra
Ilustracja
Państwo

 Ukraina

Miejscowość

Charków

Wyznanie

katolickie

Kościół

rzymskokatolicki

Wezwanie

Wniebowzięcia NMP

Położenie na mapie obwodu charkowskiego
Mapa konturowa obwodu charkowskiego, u góry znajduje się punkt z opisem „Katedra Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny w Charkowie”
Położenie na mapie Ukrainy
Mapa konturowa Ukrainy, po prawej nieco u góry znajduje się punkt z opisem „Katedra Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny w Charkowie”
Ziemia49°59′47″N 36°14′06″E/49,996389 36,235000
Multimedia w Wikimedia Commons
Strona internetowa

Katedra Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny w Charkowie (ukr. Собор Внебовззяття (Успіння) Пресвятої Діви Марії у Харкові) – rzymskokatolicka świątynia wybudowana w stylu neogotyckim w latach 1887–1892 przy obecnej ul. Gogola 4.

Od 1923 r. przy kościele obok parafii rzymskokatolickiej działa też wspólnota ormiańskokatolicka, dla której wydzielono kaplicę po lewej stronie świątyni, do dziś nazywaną kaplicą ormiańską. W charakterze ormiańskiego proboszcza przybył do miasta ks. Jehanian Karapet, który w 1927 r. przyjął obywatelstwo radzieckie. 14 lutego 1938 r. został on aresztowany przez NKWD i 21 października 1938 roku rozstrzelany w Charkowie.[1]

W latach trzydziestych XX wieku kościół zamknięto i przebudowano na cele świeckie – mieściło się tu m.in. kino dla dygnitarzy partyjnych. W 1992 świątynia została zwrócona wiernym. Pierwszy proboszczem został ks. Jerzy Ziemiński ze zgromadzenia księży marianów[2]. Posługę przy parafii podjęły też siostry franciszkanki służebniczki Krzyża i siostry szarytki. Od 2002 jest katedrą nowo powstałej diecezji charkowsko-zaporoskiej. Pierwszy ordynariuszem został biskup Stanisław Padewski z zakonu kapucynów[3].

W 2002 r. parafia katedralna otrzymała Medal św. Brata Alberta za działalność charytatywną na rzecz osób niepełnosprawnych i niewidomych[4].

Galeria[edytuj | edytuj kod]

  • Posąg Matki Bożej
    Posąg Matki Bożej
  • Nawa boczna
    Nawa boczna
  • Ołtarz
    Ołtarz
  • Posąg św. Pawła
    Posąg św. Pawła
  • Mozaika w wizerunkiem Matki Bożej
    Mozaika w wizerunkiem Matki Bożej
  • Część Drogi Krzyżowej
    Część Drogi Krzyżowej
  • Witraż
    Witraż
  • Fresk „Jezus jest dobrym pasterzem”
    Fresk „Jezus jest dobrym pasterzem”
  • Popiersie Konstantego Gorskiego (autor: Aleksander Porożniuk), odsłonięte 14 czerwca 2009 r.
    Popiersie Konstantego Gorskiego (autor: Aleksander Porożniuk), odsłonięte 14 czerwca 2009 r.

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. ↑ Historia kościoła katolickiego w Charkowie po 1917 r. [online], Nowy Kurier Galicyjski, 17 lipca 2017 [dostęp 2022-09-26] (pol.).
  2. ↑ Jubileusz kapłaństwa ks. Jerzego Zimińskiego w katedrze Charkowskiej | Kościoły i kaplice Ukrainy [online], rkc.in.ua [dostęp 2022-09-26].
  3. ↑ Zmarł biskup Stanisław Padewski | Słowo Polskie [online] [dostęp 2022-09-26] (pol.).
  4. ↑ Medal Św. Brata Alberta / Fundacja Św. Brata Alberta [online], albert.krakow.pl [dostęp 2022-09-26].

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • Hauser Zbigniew, Ilustrowany przewodnik po zabytkach kultury na Ukrainie, t. 4, ISBN 83-87654-13-2
Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Katedra_Wniebowzięcia_Najświętszej_Maryi_Panny_w_Charkowie&oldid=73160482”