Kazimierz Szymborski

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Kazimierz Szymborski
starszy przodownik starszy przodownik
Data i miejsce urodzenia

30 kwietnia 1895
Dzisna

Przebieg służby
Formacja

Policja Państwowa

Jednostki

Wydział Śledczy w Pińsku

Stanowiska

zastępca kierownika

Główne wojny i bitwy

II wojna światowa
wojna polsko-bolszewicka

Odznaczenia
Krzyż Niepodległości Krzyż Walecznych (1920–1941) Medal Pamiątkowy za Wojnę 1918–1921 Medal Dziesięciolecia Odzyskanej Niepodległości Medal 3 Maja

Kazimierz Szymborski (ur. 30 kwietnia 1895 w Dziśnie, zm. ?) – starszy sierżant Wojska Polskiego, starszy przodownik służby śledczej Policji Państwowej.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Urodził się 30 kwietnia 1895 w Dziśnie, w rodzinie Józefa[1].

Od 30 października 1914 do 13 marca 1918 służył w Legionach Polskich[2]. Jego oddziałem macierzystym był 2 Pułk Piechoty[1][3]. 9 czerwca 1915 pod Mamajowcami został ranny[4][3]. Razem z II Brygadą przeszedł na Ukrainę, gdzie służył w II Korpusie Polskim do 11 maja 1918[2].

Ukończył cztery klasy szkoły miejskiej (rosyjskiej) i VI Kurs Przodowników w Brześciu nad Bugiem z wynikiem bardzo dobrym[2]. 15 lipca 1923 awansował na starszego przodownika[2]. W 1933 pełnił służbę w Komisariacie Policji Państwowej w Pińsku[1]. W 1937 był zastępcą kierownika Wydziału Śledczego w Pińsku[2].

Ordery i odznaczenia[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]