Kelsos i Marcjanilla

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Święci
Kelsos i Marcjanilla
męczennicy
Ilustracja
Święci: Julian i Bazylissa oraz Kelsos i Marcjanilla pędzla Pompeo Batoni
Data i miejsce śmierci

ok. 302 lub 311
Antiochia lub Antinoopolis

Czczeni przez

Kościół katolicki
Cerkiew prawosławną

Wspomnienie

9 stycznia (kat.)
8/21 stycznia (praw.)

Kelsos, cs. Muczenik Kielsij i Marcjanilla, cs. Muczenica Marioniłła (zm. ok. 302 lub 311) – męczennicy wczesnochrześcijańscy okresu prześladowań Dioklecjana w Antiochii w Syrii lub Antinoopolis w Egipcie, święci Kościoła katolickiego i prawosławnego.

Kelsos (łac. Celsus, Celzjusz)[1] był synem Marcjanilly[2] i prawdopodobnie namiestnika Marcjana. Oboje byli poganami.

Podczas prześladowań chrześcijan w czasach panowania Dioklecjana byli świadkami wskrzeszenia zmarłego poganina Anastazego. Czynu tego dokonał św. Julian Egipski będąc uwięziony przez namiestnika za udzielenia schronienia kapłanom. Kelsos, Marcjanilla i Anastazy porzucili pogaństwo, a chrztu udzielił im przebywający również w więzieniu kapłan Antoni.

Wszyscy zostali ścięci mieczem.

Ich wspomnienie liturgiczne w Kościele katolickim obchodzone jest 9 stycznia za Martyrologium Rzymskim.

Cerkiew prawosławna wspomina męczenników 8/21 stycznia[3] (za łac. Greek Menaea), tj. 21 stycznia według kalendarza gregoriańskiego.

Zobacz też[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. męcz. Celzjusz za źródłem cerkiew.pl
  2. męcz. Marcjanilla za źródłem cerkiew.pl
  3. podwójne datowanie

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]