Kościół Świętego Krzyża w Swindon

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Kościół Świętego Krzyża
Holy Rood Church
kościół parafialny
Ilustracja
Modernistyczna (po lewej) i neogotycka (po prawej) część kościoła
Państwo

 Wielka Brytania

Kraj

 Anglia

Miejscowość

Swindon

Adres

Holyrood Presbytery, 2 Groundwell Rd, Swindon SN1 2LU

Wyznanie

katolickie

Kościół

rzymskokatolicki

Diecezja

Clifton

Wezwanie

Świętego Krzyża

Wspomnienie liturgiczne

14 września

Położenie na mapie Wiltshire
Mapa konturowa Wiltshire, u góry znajduje się punkt z opisem „Kościół Świętego Krzyża”
Położenie na mapie Wielkiej Brytanii
Mapa konturowa Wielkiej Brytanii, na dole nieco na prawo znajduje się punkt z opisem „Kościół Świętego Krzyża”
Położenie na mapie Anglii
Mapa konturowa Anglii, na dole znajduje się punkt z opisem „Kościół Świętego Krzyża”
Ziemia51°33′30″N 1°46′42″W/51,558333 -1,778333
Strona internetowa

Kościół Świętego Krzyża (ang. Holy Rood Church) – rzymskokatolicka świątynia znajdująca się w angielskim mieście Swindon, na terenie diecezji Clifton.

Historia[edytuj | edytuj kod]

W 1848 w Swindon mieszkało 6 rodzin katolickich, które uczęszczały do kościoła w Horcott (obecnie część Fairfordu). Na ich potrzeby raz w miesiącu odprawiano mszę w budynku Greyhound Inn przy Westcott Place. W 1851 otwarto kaplicę między Regent Street i Sanford Street, a siedem lat później zamieszkał tu ksiądz. W 1878 roku otwarto szkołę rzymskokatolicką. W 1882 zamknięto kaplicę przy Regent Street, od tej pory msze odprawiano w dawnej kaplicy nonkonformistów przy Regent Circus[1].

Kamień węgielny pod budowę kościoła parafialnego przy Groundwell Road wmurowano 3 maja 1904[2]. Projekt sporządził Edward Doran Webb, prace budowlane ukończono w następnym roku. Do 1953 była to jedyna świątynia rzymskokatolicka w mieście. Od 1949 w kościele odprawiano nabożeństwa w języku polskim, a od 1951 – w języku włoskim. Od 1965 wspólnota polskojęzyczna korzysta z budynku Polish Centre przy Whitbourne Avenue[1].

W latach 1969–1971 na miejscu starego korpusu nawowego wzniesiono nową, modernistyczną przestrzeń kościoła[2].

Architektura i wyposażenie[edytuj | edytuj kod]

Z pierwotnego, neogotyckiego kościoła, zachowano prezbiterium, transept i zakrystię. Nad skrzyżowaniem naw ustawiona jest wieża. Ostrołukowe okna ozdobione są maswerkami. Do północno-wschodniego narożnika wieży dobudowana jest mniejsza wieżyczka mieszcząca schody. Transept, zakrystia i prezbiterium przykryte są stromymi dachami dwuspadowymi, a wieża – niewysokim dachem namiotowym ukrytym za attyką. Wnętrze zdobi kamienno-marmurowy ołtarz główny, przeniesiony z klasztoru św. Katarzyny w Clifton, ze scenami Ukrzyżowania Pańskiego, Narodzenia i Koronacji Najświętszej Maryi Panny. Drugi ołtarz, poświęcony Maryi, również wykonany z kamienia i marmuru, zdobi zeźba Matki Bożej oraz sceny Zwiastowania, złożenia do grobu oraz niewiernego Tomasza. Na styku starej i nowej części świątyni ustawiono ambonę pochodzącą z archikatedry św. Dawida w Cardiff[2].

Współczesna część kościoła ma kształt prostokąta ze ściętymi narożnikami, ustawiona jest prostopadle względem dawnego korpusu nawowego. Organy z roku 1930 zostały przebudowane w 1971, ustawiono je na emporze znajdującej się na przedłużeniu osi starego kościoła. Witraże, autorstwa Charlesa Norrisa, wykonano techniką dalle de verre[2].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b Swindon: Churches | British History Online [online], www.british-history.ac.uk [dostęp 2024-05-12].
  2. a b c d Swindon - Holy Rood [online], Taking Stock [dostęp 2024-05-12] (ang.).