Kościół św. Ignacego Loyoli w Suchcicach
 nr rej.: 179 z dnia 26.05.1967
| |||||||||||||
| kościół parafialny | |||||||||||||
 Kościół św. Ignacego Loyoli w Suchcicach | |||||||||||||
| Państwo | |||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Miejscowość | |||||||||||||
| Wyznanie | |||||||||||||
| Kościół | |||||||||||||
| Parafia | |||||||||||||
| Wezwanie | |||||||||||||
| Wspomnienie liturgiczne |
w niedzielę po 30 lipca | ||||||||||||
| |||||||||||||
| |||||||||||||
Położenie na mapie gminy Drużbice  | |||||||||||||
Położenie na mapie Polski  | |||||||||||||
Położenie na mapie województwa łódzkiego  | |||||||||||||
Położenie na mapie powiatu bełchatowskiego  | |||||||||||||
 51°25′28,2″N 19°26′28,1″E/51,424500 19,441139
| |||||||||||||
| Strona internetowa | |||||||||||||
Kościół pw. św. Ignacego Loyoli – zabytkowy drewniany kościół katolicki znajdujący się w Suchcicach, w gminie Drużbice, w powiecie bełchatowskim, w województwie łódzkim. Jest kościołem parafialnym w parafii św. Ignacego Loyoli w Suchcicach, w dekanacie bełchatowskim, w archidiecezji łódzkiej.
Historia[edytuj | edytuj kod]
Drewniany modrzewiowy kościół pw. św. Ignacego Loyoli został wybudowany w 1779.
Fundatorem świątyni był Ignacy Andrzej Suchecki herbu Poraj, chorąży sieradzki, ówczesny dziedzic wsi.
25 grudnia 1780 abp gnieźnieński Antoni Ostrowski erygował parafię Suchcice.
Architektura i wyposażenie[edytuj | edytuj kod]
Kościół jest drewniany, modrzewiowy, odnowione wnętrze pokryto drewnem sosnowym, wybudowany w konstrukcji zrębowej, oszalowany deskami. Dach wielospadowy, kryty drewnianym gontem. Od północnej strony dobudowana w 1903 kruchta.
Dach zwieńczony wieżyczką, z krytą miedzianą blachą sygnaturką. Wokół kościoła rosną stare zabytkowe lipy. Murowana dzwonnica, z dwoma dzwonami, ulokowana jest w przykościelnym ogrodzeniu. W rejestrze zabytków pod nr 179 (decyzja z 26 maja 1967) wpisany jest budynek a pod nr 337 (decyzja z 28 marca 1984) park dworski i zieleń wokół kościoła.
- Wyposażenie kościoła
- ołtarz główny z obrazami św. Ignacego Loyoli i Świętej Trójcy,
- ołtarze boczne z obrazami św. Kazimierza, św. Antoniego Padewskiego, Ewy i Matki Bożej Jasnogórskiej,
- drewniana rzeźbiona droga krzyżowa (1991).
Ołtarze wykonane są z desek pokrytych malowanym płótnem.
Galeria[edytuj | edytuj kod]
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- rejestr zabytków
- M.J. Minakowski, Wielka Genealogia Minakowskiego
- Słownik geograficzny Królestwa Polskiego i innych krajów słowiańskich, Tom XI. str. 532