Kościół św. Mikołaja w Słopanowie

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Kościół św. Mikołaja
w Słopanowie
2479/A z dnia 21.12.1932
kościół filialny
Ilustracja
Państwo

 Polska

Miejscowość

Słopanowo

Wyznanie

katolickie

Kościół

rzymskokatolicki

Parafia

Świętych Apostołów Piotra i Pawła w Obrzycku

Wezwanie

św. Mikołaja

Położenie na mapie gminy wiejskiej Obrzycko
Mapa konturowa gminy wiejskiej Obrzycko, w centrum znajduje się punkt z opisem „Kościół św. Mikołajaw Słopanowie”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, po lewej nieco u góry znajduje się punkt z opisem „Kościół św. Mikołajaw Słopanowie”
Położenie na mapie województwa wielkopolskiego
Mapa konturowa województwa wielkopolskiego, po lewej nieco u góry znajduje się punkt z opisem „Kościół św. Mikołajaw Słopanowie”
Położenie na mapie powiatu szamotulskiego
Mapa konturowa powiatu szamotulskiego, u góry po prawej znajduje się punkt z opisem „Kościół św. Mikołajaw Słopanowie”
Ziemia52°41′01″N 16°31′52″E/52,683611 16,531111

Kościół Świętego Mikołaja w Słopanowierzymskokatolicki kościół parafialny znajdujący się we wsi Słopanowo w powiecie szamotulskim.

Historia[edytuj | edytuj kod]

Świątynia wybudowana w 1695 roku. Wzniesiona z fundacji Jana Kąsinowskiego sędziego wałeckiego. Odnowiona w latach 1862 – 1866 – dobudowano kruchtę i 1914 roku. W latach 1953 – 1954 zakonserwowano polichromię. Gruntownie restaurowany w latach 1989 – 1991.

Architektura i wyposażenie[edytuj | edytuj kod]

Świątynia drewniana, o jednej nawie, posiadająca konstrukcję zrębową. Orientowana. Kościół zaliczany jest do wielkopolskiego rodzaju kościoła późnogotyckiego. Węższe prezbiterium od nawy, zamknięte wielokątnie z przylegającą z boku zakrystią. Kruchta z boku nawy. Dach posiada jedną kalenicę, pokryty gontem tworzący szeroki okap wokół prezbiterium. Wieża z przodu, częściowo nadbudowana nad nawą, posiada konstrukcję słupowo – ramową. Zakończona cebulastym, dwuczęściowym hełmem gontowym z latarnią i krzyżem. Wewnątrz płaski sufit jednakowy dla nawy i prezbiterium. Chór muzyczny podparty ośmioma słupami z prospektem organowym i parapetem o brzegu prostym. Belka tęczowa z krucyfiksem z XVII stulecia. i rzeźbami: Matki Bożej Bolesnej z XVI stulecia. i Świętego Jana z XVII stulecia. Polichromia późnorenesansowa i barokowa o cechach ludowych na ścianach i suficie z lat 1695 – 1699. Na ścianach wydarzenia biblijne, z życia świętych: Mikołaja, Wawrzyńca, Szczepana, Piotra i Pawła z uzupełnieniem ornamentu roślinnego. Na suficie Trójca Święta, Boga Ojca i Chrystusa. Pod chórem muzycznym obrazek diabła i karczmarki z kuflem piwa spisanymi grzechami na skórze wołowej i uzasadnieniem kary – „bo nie dolewała”[1]. Wizerunki grajków na parapecie chóru. Wyposażenie w stylu barokowo – ludowym z 2 połowy XVII stulecia: ołtarz główny, dwa boczne. Ambona i chrzcielnica rokokowa w formie wazy z baldachimem i wizerunkiem Chrystusa z końca XVIII wieku.

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]