Kościół św. Paschalisa w Raciborzu

Kościół świętego Paschalisa
w Raciborzu

kościół parafialny
Kościół św. Paschalisa
Państwo	Polska
Miejscowość	Racibórz (Płonia)
Adres	ul. Sudecka
Wyznanie	katolickie
Kościół	rzymskokatolicki
Parafia	św. Paschalisa
Wezwanie	św. Paschalisa
Wspomnienie liturgiczne	17 maja
Historia Data zakończenia budowy 1920
Dane świątyni Liczba naw 1
Położenie na mapie Raciborza Kościół świętego Paschalisa w Raciborzu
Położenie na mapie Polski Kościół świętego Paschalisa w Raciborzu
Położenie na mapie województwa śląskiego Kościół świętego Paschalisa w Raciborzu
Położenie na mapie powiatu raciborskiego Kościół świętego Paschalisa w Raciborzu
50°05′05,2″N 18°13′59,1″E

Kościół świętego Paschalisa – rzymskokatolicki kościół parafialny należący do dekanatu Racibórz diecezji opolskiej. Znajduje się w raciborskiej dzielnicy Płonia.

Historia świątyni zaczyna się od zakupienia w 1920 roku przez franciszkanina, ojca Ksawerego Zgolnika znajdującą się przy ulicy Sudeckiej nierentowną gospodę z dużą salą taneczną (Weinquelle). Szybko została ona zaadaptowana dla potrzeb franciszkanów, urządzono w niej cele klasztorne. W sali została urządzona prowizoryczna świątynia. Ambona została ufundowana przez raciborski magistrat. Kupione zostało 30 ławek, natomiast ołtarz główny został przekazany przez franciszkanów ze swojej bazyliki w Panewnikach. Z kolei z Opolda w Turyngii zostały sprowadzone dwa stalowe dzwony noszące nazwy św. Franciszek i św. Antoni. W pierwszy dzień Zielonych Świąt, czyli w dniu 23 maja 1920 roku zabrzmiały dzwony świątyni na Ostrogu i z tego miejsca ksiądz dziekan Pfleger razem z ojcami i braćmi na powozach udali się do świątyni na Płoni. Przy starej szkole ludność Płoni powitała zakonników. Dziekan pobłogosławił kościół i powierzył franciszkanom duszpasterstwo nad ludnością Małej i Wielkiej Płoni. Wkrótce też franciszkanie wybudowali obok świątyni okazały klasztor. W dniu 1 stycznia 1932 roku kardynał Adolf Bertram erygował nową parafię na Płoni pod wezwaniem św. Paschalisa Baylona.