Kościół Chrystusowy w Kołobrzegu (zbór)

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Kościół Chrystusowy w Kołobrzegu
Ilustracja
Państwo

 Polska

Siedziba

Kołobrzeg

Adres

ul. Jedności Narodowej 62
78-100 Kołobrzeg

Data powołania

30 maja 1978

Wyznanie

protestanckie

Kościół

Kościół Chrystusowy w RP

Region

północno-zachodni

Świątynia

Kościół Chrystusowy w Kołobrzegu

Filie

Świnoujście

Pastor

Piotr Karel

Położenie na mapie Kołobrzegu
Mapa konturowa Kołobrzegu, po lewej znajduje się punkt z opisem „Kościół Chrystusowy w Kołobrzegu”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, u góry po lewej znajduje się punkt z opisem „Kościół Chrystusowy w Kołobrzegu”
Położenie na mapie województwa zachodniopomorskiego
Mapa konturowa województwa zachodniopomorskiego, u góry znajduje się punkt z opisem „Kościół Chrystusowy w Kołobrzegu”
Położenie na mapie powiatu kołobrzeskiego
Mapa konturowa powiatu kołobrzeskiego, u góry nieco na lewo znajduje się punkt z opisem „Kościół Chrystusowy w Kołobrzegu”
Ziemia54°10′26,46″N 15°33′00,58″E/54,174017 15,550161
Strona internetowa

Kościół Chrystusowy w Kołobrzeguzbór Kościoła Chrystusowego w RP działający w Kołobrzegu[1].

Pastorem zboru jest Piotr Karel. Nabożeństwa wspólnoty odbywają się w kościele przy ul. Jedności Narodowej 62 w Kołobrzegu[1].

Historia[edytuj | edytuj kod]

Kongregacja została założona w 1974 roku jako stacja misyjna zboru chrześcijan ewangelicznych w Białogardzie. Początkowo spotkania wiernych odbywały się w mieszkaniach prywatnych[2][3][4], a chrzty wiary przeprowadzano nad Morzem Bałtyckim i nad rzeką Parsętą. W 1978 roku stacja misyjna otrzymała własnego pastora i usamodzielniła się jako zbór w Kołobrzegu Zjednoczonego Kościoła Ewangelicznego[4]. Pierwsze nabożeństwo odprawiono 30 kwietnia 1978 roku. Na początku 1979 wspólnota pozyskała od władz państwowych dawną świątynię Kościoła Nowoapostolskiego, gdzie pierwsze jej spotkanie odbyło się 18 lutego 1979. W kościele tym rozpoczęto sprawowanie nabożeństw, początkowo w tymczasowym pomieszczeniu zlokalizowanym na chórze. Zbór wyremontował budynek i otwarł w dniach 6-7 grudnia 1980 docelową salę nabożeństw. W późniejszych latach obiekt rozbudowano[3].

W 1988 roku liczący około 100 członków[4] zbór przeszedł pod jurysdykcję Kościoła Zborów Chrystusowych, który wyodrębnił się jako samodzielna denominacja ze Zjednoczonego Kościoła Ewangelicznego. W latach 90. XX wieku z własnych środków oraz dzięki pomocy innych zborów Wspólnoty Kościołów Chrystusowych w RP rozbudował znacznie posiadane zaplecze lokalowe i wzniósł nowy budynek misyjno-rekolekcyjny przy domu modlitwy[4]. Od 2004 roku wspólnota kołobrzeska jest autonomicznym zborem wyznaniową Kościoła Chrystusowego w RP.

W 2003 roku Kościół Chrystusowy w Kołobrzegu świętował 25-lecie istnienia i pracy w Kołobrzegu[3], tutejszy zbór liczył wówczas około 300 wiernych[4]. 15 czerwca 2003 roku był organizatorem uroczystego nabożeństwa Kościoła Zborów Chrystusowych w Hali Milenium w Kołobrzegu[3]. 15 stycznia 2011 roku był organizatorem pierwszego ekumenicznego nabożeństwa protestanckiego w Kołobrzegu, w którym wzięli udział duchowni ze zborów Kościoła Adwentystów Dnia Siódmego, Wspólnoty Kościołów Chrystusowych i Kościoła Zielonoświątkowego[5].

Kościół Chrystusowy w Kołobrzegu prowadzi misję na terenie Pomorza Zachodniego. Posiada filię w Świnoujściu[1].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b c Wspólnoty lokalne. chrystusowi.pl. [dostęp 2022-05-02].
  2. Stacja misyjna w Złotowie. slowoizycie.pl. [dostęp 2022-05-02].
  3. a b c d 25-lecie Kościoła Chrystusowego w Kołobrzegu. slowoizycie.pl. [dostęp 2022-05-02].
  4. a b c d e Zbór KZCh w Kołobrzegu - dzieje w skrócie. slowoizycie.pl. [dostęp 2022-05-02].
  5. Modlili się za władze miasta. e-kg.pl, 2011-01-15. [dostęp 2011-02-06]. [zarchiwizowane z tego adresu (2013-12-31)]. (pol.).