Kościół Matki Bożej Bolesnej w Strudze

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Kościół Matki Bożej Bolesnej w Strudze
A/1824/1750 z 30.06.1966[1]
kościół parafialny
Ilustracja
Państwo

 Polska

Województwo

 dolnośląskie

Miejscowość

Struga

Adres

ul. Główna 59
58-311 Struga

Wyznanie

katolickie

Kościół

rzymskokatolicki

Parafia

Matki Bożej Bolesnej w Strudze

Wezwanie

Matki Bożej Bolesnej

Wspomnienie liturgiczne

15 września

Położenie na mapie gminy Stare Bogaczowice
Mapa konturowa gminy Stare Bogaczowice, po prawej znajduje się punkt z opisem „Kościół Matki Bożej Bolesnej”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, po lewej nieco na dole znajduje się punkt z opisem „Kościół Matki Bożej Bolesnej”
Położenie na mapie województwa dolnośląskiego
Mapa konturowa województwa dolnośląskiego, w centrum znajduje się punkt z opisem „Kościół Matki Bożej Bolesnej”
Położenie na mapie powiatu wałbrzyskiego
Mapa konturowa powiatu wałbrzyskiego, u góry nieco na lewo znajduje się punkt z opisem „Kościół Matki Bożej Bolesnej”
Ziemia50°49′26,8″N 16°13′38,6″E/50,824111 16,227389
Strona internetowa

Kościół Matki Bożej Bolesnej w Strudzerzymskokatolicki kościół parafialny pod wezwaniem Matki Bożej Bolesnej, znajdujący się w Strudze w diecezji świdnickiej.

Historia[edytuj | edytuj kod]

Kościół parafialny wzmiankowany w 1305 r. wzniesiony w 1532 r., restaurowany w XVIII w. oraz w latach 1860, 1930, 1969 i 2008–2009. Orientowany, murowany z kamienia łamanego, jednonawowy z prostokątnym prezbiterium[2]. Obok kościoła znajduje się dzwonnica wolnostojąca (wjazdowa na cmentarz), wzniesiona prawdopodobnie w 1532 r., przebudowana w XVIII w. Część dolna jest kamienna, piętro zaś drewniane[3]. We wnętrzu kościoła zachowały się m.in.: siedmiogłosowe organy z XVII/XVIII w., drewniana figura Matki Bożej z Dzieciątkiem (gotyk) z XVI w., obraz olejny na płótnie przedstawiający Matkę Bożą Bolesną z XVIII w.; 14 stacji drogi krzyżowej z XIX w.[4] oraz epitafia:

  • Georga von Czettritz (zm. 1545) z herbami szlacheckimi:
    • rodowe (ojcowskie) po lewej, von: Czettritz, Lest
    • matczyne po lewej, von: Reibnitz, Schafgotsch (współczesne)[5].
  • Zygmunta von Czettritz (zm. 1541) z herbami szlacheckimi:
    • rodowe (ojcowskie) po lewej, von: Czettritz, Schafgotsch (współczesne)
    • matczyne po lewej, von: Reibnitz, Lest[6].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Rejestr zabytków nieruchomych – województwo dolnośląskie [online], Narodowy Instytut Dziedzictwa, 30 września 2023, s. 201 [dostęp 2016-08-22].
  2. Schematyzm diecezji świdnickiej, Świdnica 2010, s. 518.
  3. Schematyzm diecezji świdnickiej, Świdnica 2005, s. 458.
  4. Józef Pater, Katalog ruchomych zabytków sztuki sakralnej w Archidiecezji Wrocławskiej, Wrocław 1982, s. 109.
  5. Georga von Czettritz (zm. 1545). [dostęp 2023-09-05]. (pol.).
  6. Rycerz Zygmunt von Czettritz auf Adelsbach und Schwartzwaldau (zm. 1541). [dostęp 2023-09-05]. (pol.).

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • Józef Pater, Katalog ruchomych zabytków sztuki sakralnej w Archidiecezji Wrocławskiej, Wrocław 1982.
  • Schematyzm diecezji świdnickiej, Świdnica 2005.
  • Schematyzm diecezji świdnickiej, Świdnica 2010.