Kościół Niepokalanego Serca Najświętszej Maryi Panny w Marciszowie

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Kościół Niepokalanego Serca Najświętszej Maryi Panny
7/A/00 z dnia 10.03.2000[1]
kościół parafialny
Ilustracja
widok ogólny
Państwo

 Polska

Miejscowość

Marciszów

Wyznanie

katolickie

Kościół

rzymskokatolicki

Parafia

Niepokalanego Serca Najświętszej Maryi Panny w Marciszowie

Wezwanie

Niepokalanego Serca NMP

Położenie na mapie gminy Marciszów
Mapa konturowa gminy Marciszów, w centrum znajduje się punkt z opisem „Kościół Niepokalanego Serca Najświętszej Maryi Panny”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, po lewej nieco na dole znajduje się punkt z opisem „Kościół Niepokalanego Serca Najświętszej Maryi Panny”
Położenie na mapie województwa dolnośląskiego
Mapa konturowa województwa dolnośląskiego, w centrum znajduje się punkt z opisem „Kościół Niepokalanego Serca Najświętszej Maryi Panny”
Położenie na mapie powiatu kamiennogórskiego
Mapa konturowa powiatu kamiennogórskiego, u góry znajduje się punkt z opisem „Kościół Niepokalanego Serca Najświętszej Maryi Panny”
Ziemia50°50′33″N 16°01′57″E/50,842500 16,032500

Kościół Niepokalanego Serca NMPrzymskokatolicki kościół parafialny Niepokalanego Serca Najświętszej Maryi Panny mieszczący się w Marciszowie w dekanacie Kamienna Góra Wschód w diecezji legnickiej.

Historia[edytuj | edytuj kod]

Ołtarz główny

Kościół wzniesiony w stylu neogotyckim przez ewangelików w 1840 r. Dnia 18.09.1946 r. przejęty przez katolików. Jest to budowla założona na rzucie prostokąta, z kwadratową wieżą na osi korpusu, zwieńczoną ostrosłupowym hełmem. Korpus nakryty dachem dwuspadowym w elewacjach boniowanych w tynku okna i portale zamknięte półkoliście w opaskach. Wnętrze podzielona na trzy części dwoma rzędami drewnianych słupów, prezbiterium o szerokości części środkowej, na podłużnej osi kościoła, stropy płaskie, belkowe, empora muzyczna na zakończeniu nawy. We wnętrzu zachowały się m.in.: obraz "Przemienienia Pańskiego", malowany na płótnie, ołtarz przyścienny, dwa ołtarze boczne, ambona, prospekt organowy oraz dwie barokowe rzeźby świętych Piotra i Pawła.[2]

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • Schematyzm Archidiecezji Wrocławskiej, Wrocław 1979.
  • Jubileuszowy Schematyzm Diecezji Legnickiej 1992 - 2017, Legnica 2017.

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Rejestr zabytków nieruchomych – województwo dolnośląskie [online], Narodowy Instytut Dziedzictwa, 30 września 2023, s. 63 [dostęp 2016-08-22].
  2. Józef Pilch: Leksykon zabytków architektury Dolnego Śląska. Warszawa: Wydawnictwo Arkady, 2005, s. 224. ISBN 83-213-4366-X.