Konstanty Korzeniowski
| sierżant | |
| Data urodzenia | |
|---|---|
| Data i miejsce śmierci | |
| Przebieg służby | |
| Siły zbrojne | |
| Jednostki | |
| Stanowiska |
pilot |
| Główne wojny i bitwy | |
| Odznaczenia | |
| |
.svg){kind=small}
Konstanty Korzeniowski (ur. 18 czerwca 1900, zm. 12 września 1939 w Czaplakach) – polski lotnik, starszy sierżant.
Służył w stopniu podoficera zawodowego w 3 Pułku Lotniczym, który stacjonował w Poznaniu. Uczestniczył w wojnie polsko-bolszewickiej jako lotnik w Eskadrach Wielkopolskich, po zakończeniu działań wojennych powrócił do 3 Pułku Lotniczego i latał w eskadrach liniowych. Walczył w kampanii wrześniowej jako pilot 31 Eskadry Rozpoznawczej, która podlegała dowódcy lotnictwa Armii Karpaty. 12 września 1939 wchodził w skład załogi złożonej z porucznika obserwatora Leona Nowickiego i plutonowego podchorążego rezerwy obserwatora Mariusza Pszennego. Wystartowali na samolocie PZL.23 Karaś z lotniska Batiatycze k. Kamionki Strumiłowej w lot bojowy, aby zbombardować hitlerowskie jednostki pancerne znajdujące się na szosie z Jarosławia do Lubaczowa. Po wykonaniu zadania samolot został zaatakowany przez myśliwce Luftwaffe i celnie ostrzelany. Spadł w lesie przylegającym do wsi Czaplaki, cała załoga poległa. Spoczęli w bratniej mogile na cmentarzu w Lubaczowie. Konstanty Korzeniowski został pośmiertnie odznaczony Krzyżem Walecznych[1].
Przypisy
- ↑ Dz. U. RP nr. 5/47
Bibliografia
- Olgierd Cumft, Hubert Kazimierz Kujawa: Księga lotników polskich poległych, zmarłych i zaginionych 1939-1946. Warszawa: Wydawnictwo Ministerstwa Obrony Narodowej, 1989. ISBN 83-11-07329-5. s. 89;
- Sławomir Kasjaniuk "Symboliczny grób załogi Karasia" Lotnicza Polska 4 listopada 2010