Kownia

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Herb
Herb

Kownia (Koprynia, Kowinia, Równia, Skowinia) – polski herb szlachecki.

Opis odmian herbu[edytuj | edytuj kod]

Istniały trzy odmiany herbu:

  1. Kownia: W polu czerwonym trzy miecze srebrne o rękojeściach złotych, ostrzami u dołu złączone. W klejnocie nad koroną trzy pióra strusie.
  2. Kownia II
     Osobny artykuł: Kownia II.
  3. Kownia III: W polu czerwonym trzy miecze srebrne o rękojeściach złotych, ostrzami u dołu złączone, środkowy między dwiema gwiazdami złotymi. Pod mieczami półksiężyc złoty rogami w górę, pod nim takaż gwiazda. W klejnocie trzy strusie pióra.

Najstarsze wzmianki[edytuj | edytuj kod]

Nie są znane średniowieczne pieczęcie z wyobrażeniem tego herbu. Pierwszy zapis pochodzi w roku 1391. Herb znajduje się w Klejnotach Długosza i w herbarzyku Ambrożego. Najbardziej rozpowszechniony w ziemi krakowskiej i sandomierskiej.

Herbowni[edytuj | edytuj kod]

Chodorowicz, Czechucki, Domaradzki, Domaracki, Domerecki, Głębocki, Jurach(h), Klempicki,Kołtun, Kołtunowicz, Koniecki, Konwicki, Kuroczycki, Kwapiński, Łośniewski, Nisz(s)kiewicz, Pacholski, Pachołowiecki, Paszoch, Ptaczek, Ptak, Repczyński, Rożenkowski, Seredyński, Strzesz, Strzałkowski, Suskrajewski, Tuchliński, Tur, Turłaj, Wy(i)siecki, Wyszecki, Zaszczyński.

Zobacz też[edytuj | edytuj kod]

Literatura[edytuj | edytuj kod]

Herb Kownia - wykaz nazwisk według Herbarz Polski Tadeusza Gajla