Krajowa Rada Prokuratorów przy Prokuratorze Generalnym

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii

Krajowa Rada Prokuratorów przy Prokuratorze Generalnym - naczelny organ samorządu zawodu służby publicznej reprezentującego prokuratorów i asesorów prokuratury.

Struktura samorządu prokuratorskiego[edytuj | edytuj kod]

Samorząd prokuratorski stanowią organy kolegialne: zgromadzenia prokuratorów, kolegia prokuratur regionalnych, kolegia prokuratur okręgowych oraz Krajowa Rada Prokuratorów przy Prokuratorze Generalnym.

Zgromadzenie prokuratorów[edytuj | edytuj kod]

W prokuraturze regionalnej działa zgromadzenie prokuratorów, które składa się z:

  • delegatów prokuratorów prokuratury regionalnej
  • delegatów prokuratorów prokuratur okręgowych i rejonowych działających na obszarze działania prokuratury regionalnej.

Delegatów prokuratorów prokuratury regionalnej wybiera, w liczbie równej połowie liczby prokuratorów prokuratury regionalnej, zebranie prokuratorów prokuratury regionalnej. Delegatów prokuratorów prokuratur okręgowych, w liczbie równej jednej trzeciej liczby prokuratorów prokuratury regionalnej, wybierają zebrania prokuratorów prokuratur okręgowych i zebrania prokuratorów prokuratur rejonowych. Delegatów prokuratorów prokuratur rejonowych, w liczbie równej dwóm trzecim liczby prokuratorów prokuratury regionalnej, wybierają zebrania prokuratorów prokuratur rejonowych. Delegatów wybiera się na okres 4 lat.

Przewodniczącym zgromadzenia prokuratorów jest prokurator regionalny, który zwołuje zgromadzenia prokuratorów z inicjatywy własnej lub Prokuratora Krajowego, kolegium prokuratury regionalnej albo jednej piątej liczby członków zgromadzenia.

Zgromadzenie prokuratorów:

  • wysłuchuje informacji prokuratora regionalnego o działalności prokuratur i pracy prokuratorów oraz wyraża opinię w tym zakresie
  • wybiera dwie trzecie liczby członków kolegium prokuratury regionalnej
  • wybiera przedstawiciela do Krajowej Rady Prokuratorów
  • wybiera członków sądów dyscyplinarnych
  • rozpatruje sprawozdania z działalności kolegium prokuratury regionalnej
  • wyraża opinie w innych sprawach przedstawionych przez prokuratora regionalnego lub kolegium prokuratury regionalnej.

Kolegium prokuratury regionalnej[edytuj | edytuj kod]

W każdej prokuraturze regionalnej działa kolegium prokuratury regionalnej. Kolegium prokuratury regionalnej składa się z:

  • 6 lub 9 członków, wybieranych w dwóch trzecich przez zgromadzenie prokuratorów
  • w jednej trzeciej powołanych przez prokuratora regionalnego spośród prokuratorów prokuratury regionalnej oraz prokuratur okręgowych i rejonowych z obszaru działania prokuratury regionalnej.

Kadencja kolegium prokuratury regionalnej trwa 4 lata.

Kolegium prokuratury regionalnej przewodniczy prokurator regionalny, który zwołuje posiedzenia kolegium z własnej inicjatywy lub na wniosek jednej trzeciej liczby członków kolegium.

Kolegium prokuratury regionalnej:

  • rozpatruje wnioski wynikające z wizytacji i lustracji prokuratur
  • wyraża opinię o kandydatach na prokuratorów prokuratury regionalnej i okręgowej
  • wyraża opinię w przedmiocie odwołania prokuratora prokuratury regionalnej i okręgowej
  • wyraża opinię w innych sprawach przedstawionych przez prokuratora regionalnego.

Do 2016 r. włącznie działały kolegia prokuratur apelacyjnych[1].

Kolegium prokuratury okręgowej[edytuj | edytuj kod]

W każdej prokuraturze okręgowej działa kolegium prokuratury okręgowej. Kolegium prokuratury okręgowej składa się z:

  • 6 lub 9 członków wybieranych w dwóch trzecich przez zebranie prokuratorów prokuratury okręgowej oraz delegatów prokuratorów prokuratur rejonowych
  • w jednej trzeciej powołanych przez prokuratora okręgowego spośród prokuratorów prokuratury okręgowej i prokuratur rejonowych z obszaru działania prokuratury okręgowej[2].

Kadencja kolegium prokuratury okręgowej trwa 4 lata.

Przewodniczącym kolegium prokuratury okręgowej jest prokurator okręgowy, który zwołuje posiedzenie kolegium z własnej inicjatywy lub na wniosek jednej trzeciej liczby członków kolegium.

Kolegium prokuratury okręgowej:

  • rozpatruje wnioski wynikające z wizytacji i lustracji prokuratur
  • wyraża opinię o kandydatach na asesorów prokuratorskich oraz prokuratorów prokuratur rejonowych
  • wyraża opinię w przedmiocie odwołania prokuratora prokuratury rejonowej
  • wyraża opinię w innych sprawach przedstawionych przez prokuratora okręgowego.

Zadania Krajowej Rady[edytuj | edytuj kod]

Zadania i kompetencje Krajowej Rady Prokuratorów przy Prokuratorze Generalnym są następujące:

  • Krajowa Rada Prokuratorów wyraża opinię w sprawach podejmowanych z własnej inicjatywy lub przedstawionych przez Prokuratora Generalnego, a w szczególności dotyczących:
    • 1) projektów aktów normatywnych dotyczących prokuratury oraz projektów wytycznych Prokuratora Generalnego;
    • 2) stanu i rozwoju kadry prokuratorskiej oraz kierunków szkolenia prokuratorów i asesorów prokuratury;
    • 3) okresowych ocen realizacji zadań prokuratury;
    • 4) kierunków działań w celu doskonalenia kwalifikacji zawodowych prokuratorów oraz poziomu ich pracy;
    • 5) kandydatów na Dyrektora Krajowej Szkoły Sądownictwa i Prokuratury.
  • ustala ogólną liczbę członków Sądu Dyscyplinarnego przy Prokuratorze Generalnym oraz wskazuje liczbę członków Sądu Dyscyplinarnego przy Prokuratorze Generalnym wybieranych przez zebranie prokuratorów Prokuratury Krajowej i zgromadzenia prokuratorów w prokuraturach regionalnych.
  • opiniuje kandydatury członków Rady Programowej Krajowej Szkoły Sądownictwa i Prokuratury (KSSP) wskazywanych przez Prokuratora Generalnego.
  • opiniuje wnioski o wyrażenie zgody na dalsze zajmowanie stanowiska prokuratora po ukończeniu 65. roku życia.
  • uchwala zbiór zasad etyki zawodowej prokuratorów i czuwa nad ich przestrzeganiem.

Sposób powołania[edytuj | edytuj kod]

Kadencja Krajowej Rady Prokuratorów trwa 4 lata. Krajowa Rada Prokuratorów przy Prokuratorze Generalnym składa się z:

Wybory prokuratorów wchodzących w skład Krajowej Rady Prokuratorów, wybranych przez zebranie prokuratorów Prokuratury Krajowej i zgromadzenie prokuratorów w prokuraturze regionalnej przeprowadza się na podstawie regulaminu uchwalonego odpowiednio przez zebranie i zgromadzenie. Przewodniczącym Krajowej Rady Prokuratorów jest Prokurator Generalny.

Mandat wybieranego członka Krajowej Rady Prokuratorów wygasa przed upływem kadencji w razie:

  • śmierci;
  • zrzeczenia się mandatu;
  • złożenia niezgodnego z prawdą oświadczenia lustracyjnego, stwierdzonego prawomocnym orzeczeniem sądu;
  • odwołania przez organ, który dokonał wyboru;
  • wygaśnięcia albo rozwiązania stosunku służbowego prokuratora.

Tryb pracy[edytuj | edytuj kod]

Krajowa Rada Prokuratorów obraduje na posiedzeniach. Posiedzenia Krajowej Rady Prokuratorów zwołuje Prokurator Generalny z własnej inicjatywy lub na wniosek Prokuratora Krajowego lub jednej trzeciej liczby członków Rady. W szczególnie uzasadnionych wypadkach posiedzenia Krajowej Rady Prokuratorów mogą być przeprowadzane przy wykorzystaniu środków technicznych umożliwiających bezpośrednie porozumiewanie się na odległość. Przeprowadzenie posiedzenia Krajowej Rady Prokuratorów w taki sposób zarządza Przewodniczący. Koszty działalności Krajowej Rady Prokuratorów finansowane są ze środków budżetowych przeznaczonych dla Prokuratury Krajowej. Obsługę finansowo-administracyjną i kancelaryjną Krajowej Rady Prokuratorów zapewnia Prokuratura Krajowa. Krajowa Rada Prokuratorów działa na podstawie uchwalonego przez siebie regulaminu.

Przewodniczący[edytuj | edytuj kod]

Zarządzeniem Nr 19/18 z 10 maja 2018 r. Minister Sprawiedliwości – Prokurator Generalny ustalił skład drugiej kadencji Krajowej Rady Prokuratorów przy Prokuratorze Generalnym[3].

Opinia Komisji Weneckiej[edytuj | edytuj kod]

Zwiększenie uprawnień Prokuratora Generalnego względem prokuratorów oraz słabe mechanizmy kontroli (czysto doradcza rola Krajowej Rady Prokuratorów przy Prokuratorze Generalnym) powoduje skupienie zbyt dużej władzy w rękach jednej osoby. Zmniejsza to niezależność prokuratury od polityki, co zwiększa potencjał nadużycia i politycznej manipulacji prokuratury, co jest nieakceptowalne w państwie prawa[4] (s. 27)

Według Komisji Weneckiej, gdy Krajowej Radzie Prokuratorów przewodniczy minister sprawiedliwości trudno o niezależność prokuratorów[4] (s. 24). Rada składa się wyłącznie z prokuratorów i nie ma w niej zewnętrznych ekspertów: innych prawników, sędziów specjalizujących się w prawie karnym, profesorów i badaczy i innych członków społeczeństwa obywatelskiego, aby otworzyć prokuraturę na żądania i idee innych segmentów społeczeństwa. (art. 42 § 1 Prawa o prokuraturze). Według Komisji Weneckiej Rady przypomina zamknięte ciało korporacyjne[4] (s. 24, 25).

„Mandat wybieranego członka Krajowej Rady Prokuratorów wygasa przed upływem kadencji w razie: 4) odwołania przez organ, który dokonał wyboru.” (art. 42 § 6 Prawa o prokuraturze) Nie jest wymagane jakiekolwiek uzasadnienie odwołania, które jest pozostawione całkowitej uznaniowości organu wybierającego. Według Komisji Weneckiej podkopuje to niezależność członków Rady i nie zapewnia właściwych warunków do sprawowania mandatu. Odwołanie powinno być możliwe tylko na podstawie jasno zapisanych podstaw[4] (s. 25).

Zobacz też[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Art. 21 ustawy z dnia 20 czerwca 1985 r. o prokuraturze (Dz.U. z 2011 r. nr 270, poz. 1599) (uchylona).
  2. Art. 50 ust. 1 ustawy z dnia 28 stycznia 2016 r. Prawo o prokuraturze (Dz.U. z 2022 r. poz. 1247).
  3. Skład KRP II kadencji, Krajowa Rada Prokuratorów przy Prokuratorze Generalnym [online], 13 kwietnia 2021.
  4. a b c d Komisja Wenecka: Poland – Opinion on the Act on the Public Prosecutor's office, as amended, adopted by the Venice Commission at its 113th Plenary Session (Venice, 8-9 December 2017).. [dostęp 2018-02-23].

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]

Artykuł uwzględnia ograniczony pod względem terytorialnym stan prawny na 9 września 2006. Zapoznaj się z zastrzeżeniami dotyczącymi pojęć prawnych w Wikipedii.