Krystyna Niesiobędzka
| doktor habilitowany nauk inżynieryjno-technicznych | |
| Specjalność: chemia środowiska | |
| Alma Mater |
Uniwersytet Warszawski (1983) |
|---|---|
| Doktorat |
1997 – chemia środowiska |
| Habilitacja |
2019 – chemia środowiska |
| Nauczyciel akademicki | |
| Uczelnia |
Politechnika Warszawska |
| Okres zatrudn. |
od 1989 |
| Uczelnia |
Państwowa Uczelnia Zawodowa w Ciechanowie |
| Okres zatrudn. |
od 2003 |
Krystyna Niesiobędzka – polska chemik, doktor habilitowany nauk inżynieryjno-technicznych. Specjalizuje się w chemii środowiska. Adiunkt na Wydziale Instalacji Budowlanych, Hydrotechniki i Inżynierii Środowiska Politechniki Warszawskiej oraz profesor uczelni na Wydziale Inżynierii i Ekonomii Państwowej Uczelni Zawodowej w Ciechanowie.
Życiorys[edytuj | edytuj kod]
Studia z chemii podstawowej i stosowanej ukończyła na Uniwersytecie Warszawskim w 1983. Po studiach przez kilka lat pracowała w Ciechanowie (w Samodzielnej Pracowni Badań i Kontroli Środowiska, jako nauczyciel chemii oraz w Wojewódzkiej Stacji Sanitarno-Epidemiologicznej)[1]. W 1989 rozpoczęła pracę na Wydziale Inżynierii Środowiska Politechniki Warszawskiej, gdzie w 1997 uzyskała stopień doktorski na podstawie pracy pt. Właściwości gleb jako czynniki determinujące migrację radionuklidu 137 Cs w relacji gleba-szata roślinna na przykładzie obszarów północno-wschodniej Polski (promotorem pracy był prof. Zbigniew Szperliński)[1].
Poza pracą na Politechnice Warszawskiej przez pięć lat (1998-2003) była prodziekanem Wydziału Ochrony Środowiska Wyższej Szkoły Humanistycznej w Pułtusku[1]. Od 2003 wykłada także na Wydziale Inżynierii i Ekonomii Państwowej Wyższej Szkoły Zawodowej w Ciechanowie[1]. Habilitowała się w 2019 na podstawie oceny dorobku naukowego i rozprawy Mobilność i biodostępność wybranych metali w ekosystemach trawiastych[2]. Pracuje jako adiunkt w Zakładzie Informatyki i Badań Jakości Środowiska Wydziału Instalacji Budowlanych, Hydrotechniki i Inżynierii Środowiska Politechniki Warszawskiej[3][4].
Artykuły publikowała m.in. w takich czasopismach jak: „Polish Journal of Environmental Studies", „Chemia i Inżynieria Ekologiczna" oraz „Ochrona Środowiska i Zasobów Naturalnych"[2][4][5][6][7].
Należy do International Union of Radioecology oraz Polskiego Towarzystwa Badań Radiacyjnych im. Marii Skłodowskiej-Curie[3].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b c d Postępowanie awansowe - Krystyna Niesiobędzka (autoreferat). ck.gov.pl / Centralna Komisja do Spraw Stopni i Tytułów. [dostęp 2020-08-28].
- ↑ a b Dr hab. Krystyna Niesiobędzka, [w:] baza „Ludzie nauki” portalu Nauka Polska (OPI) [dostęp 2020-08-28].[martwy link]
- ↑ a b Dr Krystyna Niesiobędzka. ziibjs.is.pw.edu.pl. [dostęp 2020-08-28].
- ↑ a b dr hab. Krystyna Niesiobędzka. Baza Wiedzy Politechniki Warszawskiej. [dostęp 2020-08-28]. (pol.).
- ↑ Krystyna Niesiobędzka. scholar.google.pl. [dostęp 2020-08-28].
- ↑ Niesiobędzka, Krystyna. Biblioteka Narodowa (katalog). [dostęp 2020-08-28].
- ↑ Krystyna Niesiobędzka. publons.com. [dostęp 2020-08-28]. (ang.).