Kubiesów Groń
 Widok z Pasma Pewelskiego | |
| Państwo | |
|---|---|
| Pasmo | |
| Wysokość |
788 m n.p.m. |
Położenie na mapie gminy Koszarawa  | |
Położenie na mapie Polski  | |
Położenie na mapie województwa śląskiego  | |
Położenie na mapie powiatu żywieckiego  | |
 49°39′09,4″N 19°23′27,7″E/49,652611 19,391028
| |
Kubiesów Groń (788 m n.p.m.)[1] – szczyt Pasma Laskowskiego, które w regionalizacji fizycznogeograficznej Polski według Jerzego Kondrackiego zaliczane jest do Beskidu Makowskiego[2], w nowszej regionalizacji z 2018 roku do Beskidu Żywiecko-Orawskiego[3], a w najszerszym rozumieniu do Beskidu Żywieckiego[4]. Znajduje się w Paśmie Laskowskim pomiędzy Prusaków Groniem i Fulbojów Groniem[5]. Na mapie Compassu szczyty te nie są opisane[6].
Pierwszy człon nazwy szczytu pochodzi od nazwiska Kubiesa, zaś drugi człon, słowo „groń" (w języku słowackim grúň) jest pochodzenia wołoskiego, jest często używane w Karpatach i oznacza stromy brzeg nad rzeką lub potokiem lub grzbiet między dwoma strumieniami[7].
Pod północnym stokiem Kubisów Gronia wypływa potok Doboszówka (dopływ Pewlicy), stok południowo-wschodni opada do Koszarawy. Góra jest porośnięta lasem, ale na jej północnych stokach są dwie polany stopniowo zarastające lasem: Polana Wielgoszowa i Stara Polana, oraz już porośnięta lasem Dudowa Polana, również dolna część stoków południowo-wschodnich, niegdyś zajęta przez pola uprawne, stopniowo zarasta lasem. Szczyt i stok południowo-wschodni znajdują się w obrębie wsi Koszarawa, stok północny należy do wsi Pewel Wielka, obydwie w województwie śląskim, w powiecie żywieckim[5].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Geoportal. Mapa topograficzna [online] [dostęp 2024-05-09].
- ↑ Jerzy Kondracki, Geografia regionalna Polski, Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN, 1998, s. 318, 327–328, ISBN 83-01-12479-2.
- ↑ J. Balon, M. Jodłowski, P. Krąż, Beskidy Zachodnie (513.4–5)', [w:] A. Richling i inni red., Regionalna geografia fizyczna Polski, Poznań data=2021, s. 481–496.
- ↑ Stanisław Figiel, Urszula Janicka-Krzywda, Wojciech W. Wiśniewski Piotr Krzywda, Beskid Żywiecki: przewodnik, Pruszków: Oficyna Wydawnicza „Rewasz”, 2012, s. 11, ISBN 978-83-62460-30-4.
- ↑ a b Geoportal. Mapa lotnicza [online] [dostęp 2024-05-09].
- ↑ Beskid Śląski i Żywiecki. Mapa 1:50 000, Kraków: Compass, 2011, s. 1, ISBN 978-83-7605-084-3.
- ↑ Aleksy Siemionow, Ziemia Wadowicka. Monografia turystyczno-krajoznawcza, Wadowice: Komisja Turystyki Górskiej Oddziału PTTK „Ziemia Wadowicka” w Wadowicach, 1984, s. 350–442.