Prusaków Groń

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Prusaków Groń
Zapadliska
Ilustracja
Państwo

 Polska

Pasmo

Beskid Makowski, Karpaty

Wysokość

790 m n.p.m.

Położenie na mapie gminy Jeleśnia
Mapa konturowa gminy Jeleśnia, u góry nieco na prawo znajduje się czarny trójkącik z opisem „Prusaków Groń”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, na dole znajduje się czarny trójkącik z opisem „Prusaków Groń”
Położenie na mapie województwa śląskiego
Mapa konturowa województwa śląskiego, na dole nieco na prawo znajduje się czarny trójkącik z opisem „Prusaków Groń”
Położenie na mapie powiatu żywieckiego
Mapa konturowa powiatu żywieckiego, po prawej znajduje się czarny trójkącik z opisem „Prusaków Groń”
Ziemia49°39′02,5″N 19°22′59,5″E/49,650694 19,383194

Prusaków Groń (790 m)[1] – szczyt Pasma Laskowskiego, które w regionalizacji fizycznogeograficznej Polski według Jerzego Kondrackiego zaliczane jest do Beskidu Makowskiego[2], w nowszej regionalizacji z 2018 roku do Beskidu Żywiecko-Orawskiego[3], a w najszerszym rozumieniu do Beskidu Żywieckiego[4].

Prusaków Groń znajduje się w Paśmie Laskowskim między szczytami Butorówka i Kubiesów Groń[5]. Mapa Compassu podaje tylko niektóre szczyty tego pasma, a Prusaków Groń ma na niej nazwę Zapadliska i znajduje się po północno-wschodniej stronie Łoska[6]. W kierunku północnym Prusaków Groń tworzy grzbiet oddzielający potoki Wilczaniec i Doboszówka, stok południowy opada do Koszarawy. Góra jest w większości porośnięta lasem, ale są w nim polany i duże obszary dawnych pól uprawnych, obecnie zarastające lasem[5]. Przez szczyt prowadzi szlak turystyczny[6].

Szlak turystyczny[edytuj | edytuj kod]

szlak turystyczny żółty Przyborów – Łazek (Łosek) – Studenckie Schronisko Turystyczne „Lasek” – Prusaków Groń – Koszarawa. Czas przejścia: 1:40 h, ↓ 1:50 h[6].
Widok z Pasma Pewelskiego

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Geoportal. Mapa topograficzna [online] [dostęp 2024-05-08].
  2. Jerzy Kondracki, Geografia regionalna Polski, Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN, 1998, s. 318, 327–328, ISBN 83-01-12479-2.
  3. J. Balon, M. Jodłowski, P. Krąż, Beskidy Zachodnie (513.4–5), [w:] A. Richling i inni red., Regionalna geografia fizyczna Polski, Poznań 2021, s. 481–496.
  4. Stanisław Figiel, Piotr Krzywda, Beskid Żywiecki: przewodnik, Pruszków: Oficyna Wydawnicza „Rewasz”, 2006, s. 11, ISBN 83-89188-59-7.
  5. a b Geoportal. Mapa lotnicza [online] [dostęp 2024-05-08].
  6. a b c Beskid Śląski i Żywiecki. Mapa 1:50 000, Kraków: Compass, 2011, s. 2, ISBN 978-83-7605-084-3.