Lakówka drobna

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
(Przekierowano z Laccaria tortilis)
Lakówka drobna
Ilustracja
Systematyka
Domena

eukarionty

Królestwo

grzyby

Typ

podstawczaki

Klasa

pieczarniaki

Rząd

pieczarkowce

Rodzina

piestróweczkowate

Rodzaj

lakówka

Gatunek

lakówka drobna

Nazwa systematyczna
Laccaria tortilis (Bolton) Cooke
Grevillea 12 (no. 63): 70 (1884)

Lakówka drobna (Laccaria tortilis (Bolton) Cooke) – gatunek grzybów z rodziny piestróweczkowatych (Hydnangiaceae)[1].

Systematyka i nazewnictwo[edytuj | edytuj kod]

Pozycja w klasyfikacji według Index Fungorum: Laccaria, Hydnangiaceae, Agaricales, Agaricomycetidae, Agaricomycetes, Agaricomycotina, Basidiomycota, Fungi[1].

Po raz pierwszy takson ten zdiagnozował w 1788 r. James Bolton jako Agaricus tortilis. Obecną, uznaną przez Index Fungorum nazwę nadał mu Mordecai Cubitt Cooke w 1884 r.[1]

Synonimy:

  • Agaricus contortilis J.F. Gmel. 1792
  • Agaricus farinaceus var. tortilis (Bolton) Pers. 1801
  • Agaricus tortilis Bolton 1788
  • Clitocybe tortilis (Bolton) Gillet 1874
  • Clitocybe tortilis var. gracilis Peck 1904
  • Clitocybe tortilis (Bolton) Gillet 1874 var. tortilis
  • Collybia tortilis (Bolton) Quél. 1888
  • Laccaria tortilis f. clemenconii Contu, Vizzini, Kalamees & G. Moreno 2011
  • Laccaria tortilis (Bolton) Cooke 1884 f. tortilis
  • Laccaria tortilis var. gracilis Peck 1912
  • Laccaria tortilis (Bolton) Cooke 1884 var. tortilis
  • Omphalia laccata var. tortilis (Bolton) Quél. 1886
  • Omphalia tortilis (Bolton) Gray 1821[2].

Nazwę polską nadali Barbara Gumińska i Władysław Wojewoda w 1983 r.[3]

Morfologia[edytuj | edytuj kod]

Kapelusz

Średnica 5–15 mm, za młodu półkulisty, potem rozpostarty, prześwitujący, głęboko żłobkowany. Powierzchnia gładka, początkowo cielistoczerwona, potem brązowawa i wyblakła[4].

Blaszki

Przyrośnięte, rzadkie, grube, cielistoróżowe, nieco jaśniejsze niż kapelusz[4].

Trzon

Wysokość 8–20 mm, grubość 1–2,5 mm, cylindryczny, początkowo pełny, potem pusty. Powierzchnia naga, cielistoróżowa[4].

Miąższ

Kruchy, cienki, bez wyraźnego zapachu, w smaku łagodny[4].

Cechy mikroskopowe

Wysyp zarodników biały. Zarodniki kuliste, nieamyloidalne, o średnicy 9,5–14 µm, pokryte kolcami o wysokości 1–2 µm[5].

Występowanie i siedlisko[edytuj | edytuj kod]

Lakówka drobna na półkuli północnej jest szeroko rozprzestrzeniona. Na półkuli południowej podano jej występowanie tylko na Nowej Zelandii i jednym miejscu w Australii[6]. W piśmiennictwie naukowym na terenie Polski podano wiele stanowisk. Nie jest rzadka[3].

W Polsce występuje w lasach, szczególnie sosnowych, w zaroślach, parkach, polanach leśnych, przy drogach leśnych Owocniki pojawiają się od czerwca do października[3]. Preferuje miejsca wilgotne, częsta jest w olszynach[7].

Znaczenie[edytuj | edytuj kod]

Naziemny grzyb mykoryzowy, jest grzybem jadalnym, ale ze względu na znikome rozmiary bez wartości użytkowej[4].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b c Index Fungorum [online] [dostęp 2019-01-25] (ang.).
  2. Species Fungorum [online] [dostęp 2019-01-25] (ang.).
  3. a b c Władysław Wojewoda, Krytyczna lista wielkoowocnikowych grzybów podstawkowych Polski, Kraków: W. Szafer Institute of Botany, Polish Academy of Sciences, 2003, ISBN 83-89648-09-1.
  4. a b c d e E. Gerhardt, Grzyby: wielki ilustrowany przewodnik, Warszawa: Klub dla Ciebie - Bauer-Weltbild Media, 2006, ISBN 83-7404-513-2.
  5. Paul M. Kirk i inni, Dictionary of the Fungi, CABI, 2008.
  6. Discover Life Maps [online] [dostęp 2019-01-25].
  7. Barbara Gumińska, Władysław Wojewoda, Grzyby i ich oznaczanie, Warszawa: PWRiL, 1985, ISBN 83-09-00714-0.