Latarnia morska Lowestoft
52°29′13″N 1°45′21″E/52,486944 1,755833
| |
| Państwo | |
|---|---|
| Miejscowość | |
| Wysokość wieży |
16 m |
| Wysokość światła |
37 m n.p.m. |
| Zasięg światła |
23 Mm |
| Charakterystyka światła |
5 czerwonych i białych błysków co 20 s. |
| Data budowy |
1609, 1730, 1870 |
| Data uruchomienia |
1874 |
| Data zburzenia |
1706, - |
| Administrator |
Trinity House Operations and Planning Centre |
Położenie na mapie Suffolk  | |
Położenie na mapie Wielkiej Brytanii  | |
Położenie na mapie Anglii  | |
| 52°29′13″N 1°45′21″E/52,486944 1,755833
| |
Latarnia morska Lowestoft – latarnia morska położona w mieście Lowestoft w Suffolk.
Historia[edytuj | edytuj kod]
Pierwsza latarnia została zbudowana w 1609 roku. Na żądanie właścicieli statków oraz kupców z Lowestoft oraz Winternon Trinity House postawiła dwie latarnie znane jako Low i High Light[1]. Latarnie zostały przebudowana w latach 1628 oraz 1676. High Lighthouse została przebudowana na kamienno-ceglaną wieżę i zastąpiono palenisko ze świeczkowego na węglowe[1]. W 1706 roku z powodu erozji brzegu morskiego Low Lighthouse została wyłączona z użytku. W wyniku zażaleń nowa Low Lighthouse została uruchomiona w 1730 roku. Zastąpiono w niej palenisko węglowe na bardziej nowoczesnym, w którym zamiast węgla spalano olej wielorybi[1]. W 1870 roku, po eksperymentach z elektrycznym oświetleniem w latarni morskiej South Foreland, podjęto decyzję o zelektryfikowaniu Latarni High Light. Jednak w okresie budowy obecnie istniejącej wieży parafina stała się ogólnie dostępnym paliwem i ze względów ekonomicznych zrezygnowano z elektrycznego zasilania latarni[1].
Ostatecznie latarnia została zelektryfikowana w 1936 roku. Została zautomatyzowana w 1975 roku i zmodernizowana w 1997. Obecnie jest kontrolowana z Trinity House Operations and Planning Centre w Harwich.