Leśna Jania (gromada)

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Leśna Jania
gromada
1954–1972
Państwo

 Polska

Województwo

gdańskie

Powiat

starogardzki

Data powstania

5 października 1954

Data likwidacji

1 stycznia 1972

Siedziba

Leśna Jania

Szczegółowy podział administracyjny (1954)
Liczba sołectw

4

Liczba reprezentantów
Liczba członków GRN (1954)

13

brak współrzędnych

Leśna Jania – dawna gromada, czyli najmniejsza jednostka podziału terytorialnego Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej w latach 1954–1972.

Gromady, z gromadzkimi radami narodowymi (GRN) jako organami władzy najniższego stopnia na wsi, funkcjonowały od reformy reorganizującej administrację wiejską przeprowadzonej jesienią 1954[1] do momentu ich zniesienia z dniem 1 stycznia 1973[2], tym samym wypierając organizację gminną w latach 1954–1972[3][4].

Gromadę Leśna Jania z siedzibą GRN w Leśnej Jani utworzono – jako jedną z 8759 gromad na obszarze Polski[3] – w powiecie starogardzkim w woj. gdańskim na mocy uchwały nr 23/III/54 WRN w Gdańsku z dnia 5 października 1954. W skład jednostki weszły obszary dotychczasowych gromad[5] Leśna Jania (bez osady Grabowiec) i Słuchacz, ponadto miejscowości Kościelna Jania i Stara Jania z dotychczasowej gromady Kościelna Jania oraz miejscowość Kopytkowo (bez obszaru parcel kat. Nr Nr 269/43 – część, 270/44, 272/35, 271/36, 273/27, 274/34, 275/27, 284/86 i 286/85 – część z obrębu kat. Kopytkowo, i bez miejscowości Smętówko) z dotychczasowej gromady Kopytkowo – ze zniesionej gminy Leśna Jania w tymże powiecie[6]. Dla gromady ustalono 13 członków gromadzkiej rady narodowej[7].

1 stycznia 1959 do gromady Leśna Jania włączono obszar zniesionej gromady Frąca w tymże powiecie[8].

1 stycznia 1972 gromadę zniesiono, a jej obszar włączono do gromady Smętowo Graniczne w tymże powiecie[9].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Dz.U. z 1954 r. nr 43, poz. 191
  2. Dz.U. z 1972 r. nr 49, poz. 312
  3. a b Podział administracyjny Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej. Warszawa: Urząd Rady Ministrów – Biuro do spraw Prezydiów Rad Narodowych, 1956.
  4. Mała Encyklopedia Powszechna PWN. Warszawa: Państwowe Wydawnictwo Naukowe, 1959.
  5. Gromady istniały także po II wojnie światowej jako jednostka pomocnicza gmin.
  6. Uchwała Nr 23/III/54 Wojewódzkiej Rady Narodowej w Gdańsku z dnia 5 października 1954 r. w sprawie podziału na nowe gromady powiatu starogardzkiego; w ramach Zarządzenia Prezydium Wojewódzkiej Rady Narodowej w Gdańsku z dnia 22 listopada 1954 r. w sprawie ogłoszenia uchwał Wojewódzkiej Rady Narodowej w Gdańsku z dnia 5 października 1954 r., dotyczących reformy podziału administracyjnego wsi (Dziennik Urzędowy Wojewódzkiej Rady Narodowej w Gdańsku z dnia 30 listopada 1954 r., Nr. 16, Poz. 91)
  7. Uchwała Nr 212/LII/54 Prezydium Powiatowej Rady Narodowej w Starogardzie Gdańskim z dnia 4 października 1954 r. w sprawie ustalenia liczby członków gromadzkich rad narodowych (Dziennik Urzędowy Wojewódzkiej Rady Narodowej w Gdańsku z dnia 7 października 1954 r., Nr. 14, Poz. 80)
  8. Uchwała Nr 11/III/58 Wojewódzkiej Rady Narodowej w Gdańsku z dnia 8 maja 1958 r. w sprawie zniesienia niektórych gromad w powiatach: gdańskim, kartuskim i starogardzkim oraz zmiany granicy gromady Gowidlino w powiecie kartuskim, województwie gdańskim (zatwierdzona uchwałą Nr 439/58 Rady Ministrów z dn. 18 listopada 1958 r.) (Dziennik Urzędowy Wojewódzkiej Rady Narodowej w Gdańsku z dnia 31 grudnia 1958 r., Nr. 8, Poz. 60)
  9. Uchwała Nr XII/78/71 Wojewódzkiej Rady Narodowej w Gdańsku z dnia 25 października 1971 r. w sprawie zniesienia, zmiany granic oraz utworzenia niektórych gromad w powiatach województwa gdańskiego (zatwierdzona uchwałą Nr 262/71 z dnia 25 listopada 1971 r.) (Dziennik Urzędowy Wojewódzkiej Rady Narodowej w Gdańsku z dnia 30 listopada 1971 r., Nr. 19, Poz. 135)