Leccinum holopus
| |
| Systematyka | |
| Domena | |
|---|---|
| Królestwo | |
| Typ | |
| Klasa | |
| Rząd | |
| Rodzina | |
| Rodzaj | |
| Gatunek |
Leccinum holopus |
| Nazwa systematyczna | |
| Leccinum holopus (Rostk.) Watling Trans. Br. mycol. Soc. 43(4): 692 (1960) | |
Leccinum holopus (Rostk.) Watling – gatunek grzybów z rodziny borowikowatych (Boletaceae)[1].
Systematyka i nazewnictwo[edytuj | edytuj kod]
Pozycja w klasyfikacji według Index Fungorum: Leccinum, Boletaceae, Boletales, Agaricomycetidae, Agaricomycetes, Agaricomycotina, Basidiomycota, Fungi[1].
Po raz pierwszy takson ten zdiagnozował w 1844 r. Friedrich Wilhelm Rostkovius nadając mu nazwę Boletus holopus. Obecną, uznaną przez Index Fungorum nazwę nadał mu w 1960 r. Roy Watling przenosząc go do rodzaju Leccinum[1].
- Boletus holopus Rostk. (in Sturm) Deutschl. Fl. 1844
- Krombholzia holopus (Rostk.) Pilát 1951
- Krombholziella americana (A.H. Sm. & Thiers) Šutara 1982
- Krombholziella holopus (Rostk.) Šutara (1982)
- Leccinum holopus var. americanum A.H. Sm. & Thiers 1971
- Leccinum holopus var. nucatum (Lannoy & Estadès) Klofac 2007
- Leccinum nucatum Lannoy & Estadès 1993
- Leccinum olivaceosum Lannoy & Estadès 1994
- Trachypus holopus (Rostk.) Konrad & Maubl. 1952
- Trachypus scaber f. holopus (Rostk.) Romagn. 1939[2].
Władysław Wojewoda wymienia go jako synonim Leccinum niveum (Fr.) Rauschert z polską nazwą borowik białawy[3]. Jednak według Index Fungorum L. niveum to synonim Leccinum scabrum (koźlarz babka).
Morfologia[edytuj | edytuj kod]
- Kapelusz
- Kapelusz biały lub białawy, o średnicy 5–15 cm[4].
- Rurki
- Rurki białawe, po uciśnięciu brązowieją[4].
- Trzon
- Białawy z białymi lub szarymi łuseczkami[4].
- Miąższ
- Miąższ biały, zazwyczaj różowiejący, czasem niebieskawy u podstawy[5][4].
- Gatunki podobne
Podobny jest koźlarz ałtajski (Leccinum rotundifoliae), który ma podobną barwę, jednak preferuje suche tereny oraz nie przebarwia się na niebiesko u podstawy trzonu. Podobne mogą być również albinotyczne formy innych koźlarzy rosnących pod brzozą[5].
Występowanie i siedlisko[edytuj | edytuj kod]
Występuje w Ameryce Północnej i Europie[6]. Władysław Wojewoda nie podaje żadnych stanowisk w Polsce, jednak jest znajdowany przez grzybiarzy[3][7].
Naziemny grzyb mykoryzowy. Rośnie od lipca do października pod brzozami na terenach podmokłych oraz torfowiskach[4][5].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b c Index Fungorum [online] [dostęp 2015-11-25] (ang.).
- ↑ Species Fungorum [online] [dostęp 2015-10-24] (ang.).
- ↑ a b Władysław Wojewoda, Krytyczna lista wielkoowocnikowych grzybów podstawkowych Polski, Kraków: W. Szafer Institute of Botany, Polish Academy of Sciences, 2003, ISBN 83-89648-09-1.
- ↑ a b c d e f E. Gerhardt, Grzyby: wielki ilustrowany przewodnik, Warszawa: Klub dla Ciebie - Bauer-Weltbild Media, 2006, ISBN 83-7404-513-2.
- ↑ a b c Henk den Bakker, Mechiel Noordeloos, A revision of European species of Leccinum gray and notes on extralimital species, 2005.
- ↑ Discover Life Maps [online] [dostęp 2015-06-22].
- ↑ Leccinum niveum (koźlarz białawy) [online], grzyby.pl [dostęp 2019-09-23].