Lega Nazionale Alta Italia
| Państwo | |
|---|---|
| Miejscowość | |
| Data założenia | |
| Data likwidacji | |
| Dziedzina |
piłka nożna |
Lega Nazionale Alta Italia (LNAI) (z wł. Liga Narodowa Górnych Włoch) – autorytarna włoska organizacja sportowa, działająca w latach 1945–1946, która zarządzała głównymi turniejami piłki nożnej we Włoszech w okresie powojennym. Często określana przez prasę i we własnych komunikatach prasowych jako Lega Alta Italia.[1]
Skupiała ona wszystkie kluby, występujących w danym sezonie w Serie A, Serie B i Serie C, zaś jej głównym zadaniem było prowadzenie ligowych rozgrywek o mistrzostwo Włoch w piłce nożnej mężczyzn i zarządzanie nimi.
Historia[edytuj | edytuj kod]
Zniszczenia i następstwa II wojny światowej mocno osłabiły włoską organizację piłkarską, a także bardzo skomplikowały komunikację między północą a resztą kraju. Po przybyciu aliantów, Direttorio Divisioni Superiori zostało rozwiązane, silnie uwarunkowane końcem faszystowskiego reżimu, kluby z Doliny Padu na wolnym zgromadzeniu zdecydowały się tymczasowo aktywować nową Ligę w oczekiwaniu na ogólnokrajową. Tak powstała w 1945 roku Lega Nazionale Alta Italia (LNAI), która zaplanowała organizację rozgrywek piłkarskich w sezonie 1945/46 na terenie Górnych Włoch.
Liga zorganizowała trzy turnieje: Serie A Alta Italia, który wyłonił cztery drużyny, które miałyby zagrać o mistrzostwo kraju, Campionato Misto B-C, do którego zebrano najlepsze kluby z trzeciej serii, oraz Serie C zwaną "regionalną".
16 maja 1946 roku na zgromadzeniu w Rapallo Lega Nazionale Alta Italia i Lega Nazionale Centro-Sud połączyły się w jedną organizację, które przybrało nazwę Lega Nazionale Professionisti.
Prezesi[edytuj | edytuj kod]
- 1945–1946: Piero Pedroni