Divisione Nazionale (1945/1946)

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Divisione Nazionale 1945/1946
1942/1943 1946/1947
Szczegóły
Państwo

 Włochy

Liczba zespołów

25

Termin

14 października 1945 – 28 lipca 1946

Liczba meczów

350

Liczba stadionów

25 (w 20 miejscowościach)

Liczba bramek

889

Zwycięzca

Torino (3x)

Król strzelców

Włochy Guglielmo Gabetto (Torino) (22)

Divisione Nazionale 1945/1946 – 44. edycja najwyższej w hierarchii klasy mistrzostw Włoch w piłce nożnej, organizowanych przez Lega Nazionale Alta Italia (na północy) oraz Lega Nazionale Centro-Sud w środku i na południu kraju, które odbyły się od 14 października 1945 do 28 lipca 1946. Mistrzem został Torino, zdobywając swój trzeci tytuł.

Organizacja[edytuj | edytuj kod]

Po zakończeniu II wojny światowej Włochy znalazły się w gruzach i rozpadły się na dwie części. Zaciekłe walki na Linii Gotów zimą 1945 roku poważnie zagroziły, jeśli nie zniszczeniu, linii komunikacyjnych na Apeninach, co bardzo utrudniło podróżowanie między Doliną Padu a Półwyspem Apenińskim.

W tych warunkach, także biorąc pod uwagę amerykańską okupację północnych Włoch, Federacja postanowiła jesienią 1945 roku wznowić mistrzostwa w piłce nożnej w określonej formule. Rzeczywiście, ta sama FIGC, która w powstałej sytuacji nie mogła powrócić do jednej przedwojennej grupy, musiała stworzyć dwie odrębne organizacje, które zostały wybrane w dwóch różnych zgromadzeniach: jedno kierowane przez Ottorino Barassiego w Rzymie 10 lipca 1945 i drugie pod przewodnictwem Giovanni Mauro w Novara 31 lipca 1945.

Na północy kraju powstała Lega Nazionale Alta Italia, która miała zarządzać Campionato Alta Italia, które były kontynuacją przedwojennej Serie A, ponieważ wszystkie kluby z Północnych Włoch, które byłyby uprawnione do startu w najwyższej lidze w ostatnim sezonie 1942/43 zostały dopuszczone do sezonu 1945/46.

Na południu sytuacja była jeszcze bardziej złożona, ponieważ nie było tam wystarczająco dużo klubów - tylko cztery plus Bari formalnie zdegradowane - uprawnione do startu w najwyższej klasie. Rozwiązanie zostało znalezione dzięki powołaniu Lega Nazionale Centro-Sud, która zarządzała Campionato Misto di Serie A e B del Centro-Sud pomiędzy drużynami Serie A i Serie B.

Po zakończeniu rozgrywek w Campionato Alta Italia i Campionato Misto di Serie A e B del Centro-Sud tylko cztery pierwsze sklasyfikowane w każdym mistrzostwach zakwalifikowałyby się do krajowej rundy finałowej, która wyłoniłaby zwycięzcę scudetto, z formułą nieco przypominającą mistrzostwa sprzed 1926 r. Pod względem tego złożonego mechanizmu mistrzostwa sezonu 1945/46 nie są podobne do tych z Serie A i nie pojawiają się w odpowiednich statystykach.

Liczba uczestników w porównaniu do sezonu 1942/43 została zwiększona z 16 do 25 drużyn (14 z Serie A (Nord) oraz 5 z Serie A i 6 z Serie B (Centro-Sud). Rozgrywki składały się z meczów, które odbyły się systemem kołowym u siebie i na wyjeździe, w sumie 26 (Nord) i 20 rund (Centro-Sud): 2 punkty przyznano za zwycięstwo i po jednym punkcie w przypadku remisu, z możliwą dogrywką, rozstrzygać sytuacje ex aequo w końcowej klasyfikacji[1]. Zwycięzca rozgrywek ligowych w turnieju finałowym otrzymywał tytuł mistrza Włoch. Dwie ostatnie drużyny spadało do Serie B.

Mistrzostwa północnych Włoch (Campionato Alta Italia)[edytuj | edytuj kod]

Drużyny[edytuj | edytuj kod]

Campionato Alta Italia Serie A

Lokalizacja klubów grających w Campionato Alta Italia 1945/1946
Uczestnicy poprzedniej edycji
ADO Andrea Doria awans
ATA Atalanta 9
BOL Bologna 6
GEN Genoa 5
INT Inter Mediolan 4
JUV Juventus 3
MIL Milan 6
SAM Sampierdarenese 16
TOR Torino złoto złoto 1
TRI Triestina 13
VEN Venezia 14
VIC Vicenza 12
 Awans z Serie B 1942/1943
MOD Modena 1
BRE Brescia 2

Oznaczenia:

  • kolumna pierwsza – skróty nazw drużyn,
  • kolumna trzecia – miejsce zajęte w poprzednim sezonie.

Tabela[edytuj | edytuj kod]

Poz
Klub
M
Z
R
P
GZ
GS
+/-
Pkt
Uwagi
1. Torino 26 19 4 3 65 18 +47 42 Mistrz Północnych Włoch, kwalifikacja
2. Inter Mediolan 26 17 5 4 52 21 +31 39 Kwalifikacja
3. Juventus 26 13 9 4 52 23 +29 35
4. Milan 26 12 6 8 38 36 +2 30 Baraże
4. Brescia 26 12 6 8 38 33 +5 30
6. Modena 26 8 10 8 24 22 +2 26
6. Bologna 26 11 4 11 30 33 -3 26
8. Triestina 26 8 7 11 23 32 -9 23
9. Atalanta 26 7 7 12 21 28 -7 21
9. Andrea Doria 26 7 7 12 25 35 -10 21
11. Vicenza 26 8 4 14 28 38 -10 20
12. Genoa 26 6 7 13 21 46 -25 19
13. Venezia 26 4 9 13 19 37 -18 17
14. Sampierdarenese 26 5 5 16 19 53 -34 15

Baraże[edytuj | edytuj kod]

20 kwietnia 1946, Bolonia.

BresciaMilan 1:1 pd.

24 kwietnia 1946, Modena.

BresciaMilan 1:2 pd.

A.C. Milan przechodzi do następnej rundy.

Wyniki[edytuj | edytuj kod]

Gospodarz \ Gość ADO ATA BOL BRE GEN INT JUV MIL MOD SAM TOR TRI VEN VIC
Andrea Doria 1:0 0:0 1:1 0:1 1:1 1:1 1:2 1:1 0:1 2:3 0:0 2:0 3:2
Atalanta 0:3 0:1 0:0 2:2 2:1 1:1 0:2 0:1 3:0 1:0 2:1 1:0 2:2
Bologna 1:0 2:0 0:0 4:0 1:3 2:1 1:2 2:2 3:2 0:2 1:0 3:0 2:1
Brescia 2:0 1:1 2:1 3:1 1:2 2:1 2:0 1:0 1:0 1:3 1:1 3:1 4:1
Genoa 0:3 1:0 3:0 2:3 1:2 2:1 1:0 0:0 0:2 0:1 0:1 0:0 2:0
Inter Mediolan 2:0 1:0 1:0 4:1 9:1 2:2 2:0 2:0 2:0 1:1 1:2 2:1 4:2
Juventus 6:1 2:0 1:0 3:1 4:1 0:0 2:2 1:0 6:0 2:1 1:1 5:0 2:1
Milan 1:2 2:1 2:2 3:1 1:0 1:3 1:1 1:0 3:0 2:3 2:0 2:1 2:4
Modena 1:0 0:2 2:0 2:1 1:1 0:0 0:0 1:1 2:0 0:3 5:1 0:0 2:0
Sampierdarenese 1:0 1:3 0:2 1:2 1:1 1:3 2:2 1:2 0:0 0:5 0:6 1:1 1:0
Torino 5:0 2:0 4:0 2:2 6:0 1:0 1:0 4:0 1:1 2:1 4:0 3:1 4:0
Triestina 0:1 0:0 1:0 1:0 2:1 1:3 0:3 1:2 1:0 0:1 1:1 0:0 0:2
Venezia 2:2 0:0 1:2 1:2 0:0 0:1 0:2 0:0 2:3 3:1 2:1 1:1 1:0
Vicenza 1:0 1:0 3:0 1:0 0:0 1:0 1:2 2:2 1:0 1:1 1:2 0:1 0:1

Źródło: Almanacco Illustrato del Calcio - La Storia 1898-2004, Panini Edizioni, Modena, Wrzesień 2005 (wł.)
Objaśnienia:
1Drużyna gospodarzy jest wymieniona po lewej stronie tabeli.
Kolory: zielony – zwycięstwo gospodarzy, żółty – remis, różowy – zwycięstwo gości.

Mistrzostwa środkowych i południowych Włoch[edytuj | edytuj kod]

Drużyny[edytuj | edytuj kod]

Campionato Serie A-B Centro-Sud

Lokalizacja klubów grających w Campionato Serie A-B Centro-Sud 1945/1946
Uczestnicy poprzedniej edycji
BAR Bari 15
FIO Fiorentina 6
LAZ Lazio 9
PLI Pro Livorno 2
ROM Roma 9
 Awans z Serie B 1941/1942
ANC Anconitana 10
NAP Napoli 3
PAL Palermo awans
PES Pescara 8
SAL Salernitana awans
SIE Siena 14

Oznaczenia:

  • kolumna pierwsza – skróty nazw drużyn,
  • kolumna trzecia – miejsce zajęte w poprzednim sezonie.

Tabela[edytuj | edytuj kod]

Poz
Klub
M
Z
R
P
GZ
GS
+/-
Pkt
Uwagi
1. Napoli[2] 20 11 6 3 28 10 +18 28 Mistrz południowych Włoch, kwalifikacja
1. Bari[2] 20 13 2 5 31 21 +10 28
3. Roma 20 10 7 3 28 17 +11 27 Kwalifikacja
4. Pro Livorno 20 10 6 4 30 15 +15 26
5. Fiorentina 20 10 3 7 32 16 +16 23
6. Pescara 20 6 6 8 27 26 +1 18
7. Lazio 20 6 5 9 19 19 0 17
7. Palermo 20 6 5 9 16 23 -7 17
9. Salernitana 20 5 4 11 20 32 -12 14
10. Siena 20 2 9 9 13 36 -23 13
11. Anconitana 20 3 3 14 12 41 -29 9

Wyniki[edytuj | edytuj kod]

Gospodarz \ Gość ANC BAR FIO LAZ NAP PAL PES PLI ROM SAL SIE
Anconitana 1:2 0:1 1:0 0:3 1:2 1:1 1:1 0:1 2:1 1:1
Bari 4:2 1:0 1:0 2:1 3:1 1:0 1:0 1:0 1:0 4:0
Fiorentina 5:0 2:0 4:3 0:1 2:0 3:1 2:1 2:0 4:0 5:0
Lazio 1:2 1:0 1:0 0:0 0:1 6:0 0:2 1:2 2:1 0:0
Napoli 2:0 2:1 1:0 0:0 2:0 1:0 1:0 1:1 1:0 6:1
Palermo 3:0 0:2 0:0 0:1 0:0 1:0 1:0 1:3 1:0 2:2
Pescara 4:0 3:1 3:0 2:2 2:1 0:0 1:2 2:2 5:1 2:0
Pro Livorno 4:0 4:1 1:1 1:0 1:0 4:2 1:0 1:1 3:0 0:0
Roma 3:0 1:1 1:0 0:1 0:0 2:1 0:0 2:2 4:2 1:0
Salernitana 1:0 2:3 1:0 2:0 1:1 0:0 2:0 0:0 1:3 3:0
Siena 1:0 1:1 1:1 0:0 1:4 1:0 1:1 1:2 0:1 2:2

Źródło: Almanacco Illustrato del Calcio - La Storia 1898-2004, Panini Edizioni, Modena, wrzesień 2005 (wł.)
Objaśnienia:
1Drużyna gospodarzy jest wymieniona po lewej stronie tabeli.
Kolory: zielony – zwycięstwo gospodarzy, żółty – remis, różowy – zwycięstwo gości.

Runda finałowa[edytuj | edytuj kod]

Tabela[edytuj | edytuj kod]

Poz
Klub
M
Z
R
P
GZ
GS
+/-
Pkt
Uwagi
1. Torino 14 11 0 3 43 14 +29 22 Mistrzostwo
2. Juventus 14 9 3 2 31 8 +23 21
3. Milan 14 7 2 5 25 16 +9 16
4. Inter Mediolan 14 6 2 6 20 16 +4 14
5. Napoli[2] 14 5 3 6 19 27 -8 13
6. Roma 14 4 3 7 16 22 -6 11
7. Pro Livorno 14 4 2 8 13 35 -22 10
8. Bari[2] 14 1 3 10 6 35 -29 5

Wyniki[edytuj | edytuj kod]

Gospodarz \ Gość BAR INT JUV MIL NAP PLI ROM TOR
Bari 1:2 0:2 0:2 2:2 0:0 1:0 1:2
Inter Mediolan 0:0 1:0 0:1 2:1 6:2 1:0 6:2
Juventus 6:1 1:0 3:1 6:0 5:1 2:1 1:0
Milan 8:0 3:2 1:1 2:3 1:0 2:0 2:0
Napoli 4:0 0:0 1:1 1:0 3:0 2:1 0:2
Pro Livorno 3:0 1:0 0:3 1:0 2:1 1:1 0:3
Roma 1:0 3:0 0:0 2:2 2:0 3:1 0:7
Torino 3:0 1:0 1:0 3:0 7:1 9:1 3:2

Źródło: Almanacco Illustrato del Calcio - La Storia 1898-2004, Panini Edizioni, Modena, September 2005 (wł.)
Objaśnienia:
1Drużyna gospodarzy jest wymieniona po lewej stronie tabeli.
Kolory: zielony – zwycięstwo gospodarzy, żółty – remis, różowy – zwycięstwo gości.

Najlepsi strzelcy[edytuj | edytuj kod]

Bramki Strzelcy Drużyna
22 Gol Włochy Guglielmo Gabetto Torino
18 (1) Gol Włochy Romano Penzo Inter Mediolan
17 (1) Gol Włochy Enrico Candiani Inter Mediolan
16 Gol Włochy Aredio Gimona Milan
Włochy Valentino Mazzola Torino
16 (2) Gol Włochy Ezio Loik Torino
15 (1) Gol Włochy Amedeo Amadei Roma
Włochy Carlo Barbieri Napoli
13 Gol Włochy Dante Di Benedetti Bari
Włochy Eusebio Castigliano Torino
13 (1) Gol Włochy Giuseppe Baldini Andrea Doria

Skład mistrzów[edytuj | edytuj kod]

Zwycięzca Serie A 1945/46
Torino
3 Tytuł

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Simon Martin. Calcio e fascismo. Milano, Oscar Storia Mondadori, 2006, str. 90-91.
  2. a b c d Serie B team.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • Wyniki meczów i tabele w bazie RSSSF (ang.)
  • Almanacco Illustrato del Calcio – La Storia 1898-2004, Panini Edizioni, Modena, Settembre 2005 (wł.)