Lena Magnone

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Lena Magnone
Państwo działania

Polska Polska / Francja Francja

Data urodzenia

22 lutego 1980

Doktor habilitowana nauk humanistycznych
Specjalność:
nauki filologiczne, literaturoznawstwo
Alma Mater

Uniwersytet Warszawski

Doktorat

13 listopada 2007 – literaturoznawstwo
Uniwersytet Warszawski

Habilitacja

14 listopada 2017 – literaturoznawstwo
Uniwersytet Warszawski

Wykładowczyni
Jednostka

Instytut Literatury Polskiej Wydziału Polonistyki UW

Zakład

Literatury i Kultury Drugiej Połowy XIX Wieku

Stanowisko

adiunktka

Okres zatrudn.

2007–2020

Lena Irena Magnone z d. Piątkowska (ur. 22 lutego 1980) – polsko-francuska[1] literaturoznawczyni, doktor habilitowana nauk humanistycznych, wykładowczyni Wydziału Polonistyki Uniwersytetu Warszawskiego (2007–2020).

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

W okresie szkolnym stypendystka Krajowego Funduszu na rzecz Dzieci[2]. Absolwentka Wydziału Polonistyki (magister, 2002), Instytutu Stosowanych Nauk Społecznych (magister, 2004) oraz studiów podyplomowych na Wydziale Lingwistyki Stosowanej Uniwersytetu Warszawskiego (2008)[1].

W 2007 doktoryzowała się w zakresie literaturoznawstwa na podstawie pracy Lustra i symptomy. Próba monografii Marii Konopnickiej (promotorka: Ewa Paczoska). W 2017 habilitowała się na podstawie rozprawy Emisariusze Freuda. Transfer kulturowy psychoanalizy do polskich sfer inteligenckich przed drugą wojną światową. Od 2007 do 2020 pracowała jako adiunktka w Zakładzie Literatury i Kultury Drugiej Połowy XIX Wieku Wydziału Polonistyki UW[3][4]. Studiowała na Uniwersytecie Nowojorskim jako stypendystka Programu Fulbrighta (2019/2020)[4][5]. Od 2021 profesorka wizytująca na Uniwersytecie w Oldenburgu[4].

Stypendystka Fundacji Tygodnika „Polityka”, sekretarz redakcji „Przeglądu Humanistycznego”, członkini Komitetu Głównego Olimpiady Literatury i Języka Polskiego[6]. Kilkukrotnie nagradzana przez rektora UW, Ministra Nauki i Szkolnictwa Wyższego[1].

Wybrane publikacje[edytuj | edytuj kod]

Na podstawie pełnej listy publikacji[7]:

  • Emisariusze Freuda. Transfer kulturowy psychoanalizy do polskich sfer inteligenckich przed drugą wojną światową, Universitas, Kraków 2016 (seria „Horyzonty Nowoczesności”)
  • Maria Konopnicka. Lustra i symptomy, słowo/obraz terytoria, Gdańsk 2011 (seria „Portrety kobiet”)

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b c Lena Magnone - University of Warsaw - Curriculum Vitae [online], uw.academia.edu [dostęp 2018-12-01] (ang.).
  2. Poezja, „Biuletyn Prac Stypendystów Krajowego Funduszu na rzecz Dzieci” (13), 2002, ISBN 83-901470-7-6.
  3. Dr hab. Lena Irena Magnone, [w:] baza „Ludzie nauki” portalu Nauka Polska (OPI PIB) [dostęp 2018-12-01].
  4. a b c Pragmatycy i wizjonerzy – polscy Żydzi i ich dziedzictwo. Helena Deutsch [online], Muzeum Historii Żydów Polskich POLIN w Warszawie [dostęp 2021-11-21] [zarchiwizowane z adresu 2022-08-13].
  5. Lena Magnone [online], uni-oldenburg.academia.edu, 2021 [dostęp 2021-11-21] [zarchiwizowane z adresu 2021-11-21].
  6. Magnone,Lena - słowo/obraz terytoria [online], terytoria.com.pl [dostęp 2018-12-01] [zarchiwizowane z adresu 2020-10-25].
  7. Zakład Literatury i Kultury Drugiej Połowy XIX Wieku - Publikacje dr hab. Leny Magnone [online], www.xixwiek.ilp.uw.edu.pl [dostęp 2018-12-01] [zarchiwizowane z adresu 2018-12-02].

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]