Leopold Wołowicz

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Leopold Wołowicz

Leopold Bronisław Wołowicz (ur. 29 lutego 1883 w Brodach[1], zm. 1931[2]) – polski pedagog, profesor galicyjskich gimnazjów, jeden z pionierów polskiej psychoanalizy.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Przez osiem lat kształcił się w K. K. Gimnazjum im. Rudolfa w Brodach z językiem niemieckim wykładowym, gdzie w 1902 zdał maturę[3]. Studiował na Uniwersytecie Jana Kazimierza we Lwowie (1902–1906) i Uniwersytecie Wiedeńskim (1906/1907). W 1916 roku otrzymał tytuł doktora filozofii. Pracował w C. K. VI Gimnazjum we Lwowie (1905/1906), potem w Gimnazjum w Stanisławowie (1906/1907), C. K. IV Gimnazjum we Lwowie (1907–1911), gimnazjum w Mielcu (1911–1912), Stryju (1912–1914), Wiedniu (1914–1916). Podczas I wojny światowej w 1915 w Wiedniu został członkiem zarządu Polskiego Archiwum Wojennego[4]. Od 1916 do 1921 był inspektorem szkół miejskich we Lwowie. Od 1921 profesor II Gimnazjum we Lwowie, uczył też w VIII Gimnazjum we Lwowie[5]. Członek Polskiego Towarzystwa Filozoficznego od 1908 roku. Żonaty z Marią ze Zwisłockich[6].

Wybrane prace[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Lesław Jaworski: Gimnazjum VI im. Stanisława Staszica we Lwowie 1902-1927: dzieje i ludzie. Lwów, 1927
  2. Podziękowanie. Słowo Polskie 35 (294), s. 2 (26.10.1931)
  3. Jahresbericht K. K. Rudolfs-Gymnasium in Brody fur das schuljahr 1902. Brody: 1902, s. 29, 38.
  4. Polskie Archiwum Wojenne. „Nowości Illustrowane”. Nr 39, s. 6, 25 września 1915. 
  5. Sprawozdanie Dyrekcji państw. VIII. Gimnazjum realnego im. Jędrzeja Śniadeckiego we Lwowie za rok szkolny 1920-21. Lwów, 1921
  6. Podziękowanie. Słowo Polskie 36 (49), s. 7, 19.2.1932