Lew z Tarczą

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Herb Lew z Tarczą

Lew z Tarczą (Lew III)kaszubski herb szlachecki.

Opis herbu[edytuj | edytuj kod]

Opis z wykorzystaniem zasad blazonowania, zaproponowanych przez Alfreda Znamierowskiego[1]:

W polu błękitnym lew wspięty, złoty, stojący na skałach, z tarczą gotycką srebrną w lewej i trzema liliami srebrnymi w wachlarz w prawej łapie. Klejnot: nad hełmem w koronie pół lwa jak w godle. Labry błękitne, podbite złotem.

Najwcześniejsze wzmianki[edytuj | edytuj kod]

Herb znany ze zbiorów Uwe Kiedrowskiego jako jeden z herbów Kiedrowskich oraz z innych materiałów rodzinnych Kiedrowskich.

Rodzina Kiedrowskich[edytuj | edytuj kod]

 Osobny artykuł: Kiedrowski.

Herbowni[edytuj | edytuj kod]

Przemysław Pragert przypuszcza, że mógł to być jeden z herbów używanych pierwotnie przez Kiedrowskich.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Alfred Znamierowski, Paweł Dudziński: Wielka księga heraldyki. Warszawa: Świat Książki, 2008, s. 104-108. ISBN 978-83-247-0100-1.