Ludmiła Samotiosowa

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
To jest stara wersja tej strony, edytowana przez Paweł Ziemian BOT (dyskusja | edycje) o 17:50, 21 sty 2018. Może się ona znacząco różnić od aktualnej wersji.
Ludmiła Samotiosowa
Data i miejsce urodzenia

26 października 1939
Leningrad

Wzrost

162 cm

Dyscypliny

lekkoatletyka

Dorobek medalowy
Reprezentacja  ZSRR
Igrzyska olimpijskie
brąz Meksyk 1968 lekkoatletyka
(sztafeta 4 × 100 m)
Mistrzostwa Europy
brąz Budapeszt 1966 sztafeta 4 × 100 m
Halowe mistrzostwa Europy
złoto Belgrad 1969 sztafeta 1+2+3+4 okrążenia
złoto Wiedeń 1970 sztafeta 4 × 200 m
srebro Belgrad 1969 sztafeta 4 × 1 okrążenie

Ludmiła Iwanowna Samotiosowa ros. Людмила Ивановна Самотёсова, z domu Ignatjewa ros. Игнатьева (ur. 26 października 1939 w Leningradzie) – rosyjska lekkoatletka reprezentująca ZSRR, sprinterka, medalistka olimpijska z 1968 oraz medalistka mistrzostw Europy.

Biegała z powodzeniem na dystansach od 100 metrów do 400 metrów. Wystąpiła w biegu na 200 metrów na igrzyskach olimpijskich w 1960 w Rzymie, ale odpadła w eliminacjach. Na kolejnych igrzyskach olimpijskich w 1964 w Tokio zajęła 5. miejsce w finale biegu na 200 metrów, a w sztafecie 4 × 100 metrów była wraz z koleżankami czwarta[1].

Zdobyła brązowy medal w sztafecie 4 × 100 metrów na mistrzostwach Europy w 1966 w Budapeszcie (sztafeta biegła w składzie: Wira Popkowa, Walentina Bolszowa, Samotiosowa i Renata Lace)[2]. Na europejskich igrzyskach halowych w 1967 w Pradze nie wystąpiła w finale biegu na 400 metrów. Na następnych europejskich igrzyskach halowych w 1968 w Madrycie sztafeta 4 × 1 okrążenie z jej udziałem została zdyskwalifikowana[3].

Na igrzyskach olimpijskich w 1968 w Meksyku zdobyła wraz z koleżankami brązowy medal w sztafecie 4 × 100 metrów (sztafeta radziecka biegła w składzie: Ludmiła Żarkowa, Galina Bucharina, Popkowa i Samotiosowa). Startowała również w biegach na 100 metrów i na 200 metrów, ale odpadła w półfinałach[1]. Zwyciężyła w sztafecie szwedzkiej 1+2+3+4 okrążenia (w składzie: Popkowa, Samotiosowa, Raisa Nikanorowa i Anna Zimina) na europejskich igrzyskach halowych w 1969 w Belgradzie oraz zdobyła srebrny medal w sztafecie 4 × 1 okrążenie (w składzie: Bucharina, Popkowa, Ludmiła Gołomazowa i Samotiosowa)[4]. Odpadła w półfinale biegu na 200 metrów na mistrzostwach Europy w 1969 w Atenach, a w sztafecie 4 × 100 metrów zajęła 6. miejsce[5].

Na pierwszych halowych mistrzostwach Europy w 1970 w Wiedniu zwyciężyła w sztafecie × 200 metrów (w składzie: Nadieżda Biesfamilna, Popkowa, Bucharina i Samotiosowa)[6]. W 1973 zakończyła karierę lekkoatletyczną.

Samotiosowa była mistrzynią ZSRR w biegu na 100 m w 1968, na 200 m w 1964, 1967 i 1968 oraz na 400 m w 19766 i 1967[7]. Była również halową mistrzynią ZSRR w biegach na 60 metrów i na 400 metrów w 1965[8].

Ustanawiała rekordy ZSRR w biegu na 100 metrów (11,1 s 15 sierpnia 1968 w Leninakanie), dwukrotnie na 200 metrów (do 23,0 s 18 sierpnia 1968 w Leninakanie), czterokrotnie w sztafecie 4 × 100 metrów (do 43,4 s 20 października 1968 w Meksyku) i w sztafecie 4 × 400 metrów (3:38,7 18 lipca 1969 w Los Angeles)[9].

Rekordy życiowe Samotiosowej[1]:

Konkurencja Data i miejsce Wynik
bieg na 100 metrów 15 sierpnia 1968, Giumri 11,1 s
bieg na 200 metrów 1968 23,16 s

Przypisy

  1. a b c Olympics at Sports-Reference.com > Athletes > Lyudmila Ignatyeva-Samotesova. [dostęp 2012-08-21]. (ang.).
  2. Mirko Jalava (red.): Göteborg 2006 Statistics Handbook. Göteborg: European Athletics, 2006, s. 141.
  3. Alain Bouillé (red.): L'Athlétisme Européen en Salle. Paryż: Fédération Française d'Athlétisme, 1994, s. 68, 70. ISBN 29095528065.
  4. Alain Bouillé (red.): L'Athlétisme Européen en Salle. Paryż: Fédération Française d'Athlétisme, 1994, s. 71. ISBN 29095528065.
  5. Mirko Jalava (red.): Göteborg 2006 Statistics Handbook. Göteborg: European Athletics, 2006, s. 146 i 148.
  6. Alain Bouillé (red.): L'Athlétisme Européen en Salle. Paryż: Fédération Française d'Athlétisme, 1994, s. 71-72. ISBN 29095528065.
  7. Soviet Championships. GBRAthletics. [dostęp 2012-08-21]. (ang.).
  8. Soviet Indoor Championships. GBRAthletics. [dostęp 2012-08-21]. (ang.).
  9. Janusz Waśko, Andrzej Socha: Athletics National Records Evolution 1912 – 2006. Zamość – Sandomierz: 2007, s. 192, 199, 318 i 325.

Bibliografia