Ludovico Merlini

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Ludovico Merlini
Kardynał prezbiter
Ilustracja
Kraj działania

Państwo Kościelne

Data i miejsce urodzenia

12 listopada 1690
Forlì

Data i miejsce śmierci

12 listopada 1762
Rzym

Nuncjusz apostolski w Sabaudii
Okres sprawowania

1741–1753

Wyznanie

katolicyzm

Kościół

rzymskokatolicki

Sakra biskupia

8 grudnia 1740

Kreacja kardynalska

24 września 1759
Klemens XIII

Kościół tytularny

Santa Prisca

Sukcesja apostolska
Data konsekracji

8 grudnia 1740

Konsekrator

Benedykt XIV

Współkonsekratorzy

Joseph de Guyon de Crochans
Paul Alpheran de Bussan

Ludovico Merlini (ur. 12 listopada 1690 w Forlì, zm. 12 listopada 1762 w Rzymie) – włoski kardynał.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Urodził się 12 listopada 1690 roku w Forlì, jako syn Simonego Merliniego i Chiary Fachinei[1]. W młodości został referendarzem Trybunału Obojga Sygnatur i kanonistą Penitencjarii Apostolskiej[1]. 27 października 1740 roku został tytularnym arcybiskupem Aten, a 8 grudnia przyjął sakrę[2]. W latach 1741–1753 był nuncjuszem w Sabaudii i Sardynii[1]. 24 września 1759 roku został kreowany kardynałem prezbiterem i otrzymał kościół tytularny Santa Prisca[2]. Zmarł 12 listopada 1762 roku w Rzymie[1].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b c d Ludovico Merlini. The Cardinals of the Holy Roman Church. [dostęp 2019-05-23]. (ang.).
  2. a b Ludovico Merlini. catholic-hierarchy.org. [dostęp 2019-05-23]. (ang.).