Luo Ruiqing

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Luo Ruiqing
Ilustracja
Nazwisko chińskie
Pismo uproszczone

罗瑞卿

Pismo tradycyjne

羅瑞卿

Hanyu pinyin

Luó Ruìqīng

Wade-Giles

Lo Jui-ch’ing

Luo Ruiqing (ur. 31 maja 1906 w Nanchong w prowincji Syczuan, zm. 3 sierpnia 1978) – chiński wojskowy i polityk komunistyczny.

Ukończył Akademię Wojskową Whampoa. W 1926 roku wstąpił do Komunistycznej Partii Chin. Podczas Długiego Marszu był szefem Biura Bezpieczeństwa KC.

W latach 1949-1959 był ministrem bezpieczeństwa publicznego[1], następnie wiceministrem obrony, wicepremierem i szefem sztabu generalnego. Po rozpoczęciu rewolucji kulturalnej został w 1966 roku usunięty ze wszystkich stanowisk, uwięziony i torturowany (został wystawiony przez czerwonogwardzistów na pośmiewisko ze złamaną nogą, w koszu na śmieci na pekińskim stadionie). Zrehabilitowany w 1975 roku, krótko przed śmiercią został członkiem Stałego Komitetu OZPL.

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Ludwik Mysak: Chiński proces stulecia. Warszawa: Wydawnictwo Alfa, 1990. ISBN 83-7001-362-7.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • Jakub Polit: Chiny. Warszawa: Wydawnictwo Trio, 2004. ISBN 83-88542-68-0.