Mężykowa

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Mężykowa
Ilustracja
Kamienie na szczycie
Państwo

 Polska

Pasmo

Sudety
Rudawy Janowickie
Wzgórza Karpnickie

Wysokość

543 m n.p.m.

Położenie na mapie Sudetów
Mapa konturowa Sudetów, u góry nieco na lewo znajduje się czarny trójkącik z opisem „Mężykowa”
Ziemia50°50′36″N 15°52′30″E/50,843333 15,875000

Mężykowa (niem. Kittner Berg, 543 m n.p.m.) – wzniesienie w południowo-zachodniej Polsce, w Sudetach Zachodnich, w Rudawach Janowickich, w obrębie Wzgórz Karpnickich.

Tablica pomiarowa wkuta w skale.

Położenie[edytuj | edytuj kod]

Wzniesienie położone jest w Sudetach Zachodnich, w zachodniej części Rudaw Janowickch, we wschodniej części Wzgórz Karpnickich. Na południu, poprzez niezbyt wyraźny grzbiet łączy się z Wilczyskiem w masywie Skalnika.

Charakterystyka[edytuj | edytuj kod]

Wzniesienie stanowi wyraźny masyw we wschodnim grzbiecie Wzgórz Karpnickich, posiadający kształt zbliżony do stożka, dominujący nad Strużnicą i Karpnikami. Na szczycie znajduje się punkt pomiaru wysokości(metalowa tabliczka pomiarowa wkuta w skale.

Wzniesienie zostało odsłonięte poprzez wycinkę drzew. Na południowo-zachodnim zboczu znajduje się nieczynny kamieniołom, po wyrobisku pozostały kamienie oraz bloki skalne. Poniżej wyrobiska znajdują się ładnie ułożone hałdy kamienia a w lesie znajdują się liczne mury o łącznej długości około 200m. wys. 1 metra.

Budowa geologiczna[edytuj | edytuj kod]

Wzniesienie zbudowane z waryscyjskich granitów karkonoskich. Na zachodnim zboczu przecinają je żył lamprofirów. Pod szczytem, od południowej strony, znajdują się niewielkie skałki Mężykowe Skałki.

Roślinność[edytuj | edytuj kod]

Cały szczyt i zbocza porasta las świerkowy.

Ochrona przyrody[edytuj | edytuj kod]

Wzniesienie położone jest na terenie Rudawskiego Parku Krajobrazowego.

Turystyka[edytuj | edytuj kod]

Na zachód od Mężykowej prowadzi szlak turystyczny[1]:

  • szlak turystyczny żółty żółty – fragment szlaku, prowadzący z Karpnik na szczyt Skalnika i dalej

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Mapa szklaków turystycznych. [dostęp 2020-10-25].

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]