Maciej Wąż

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Maciej Wąż
chorąży chorąży
Data i miejsce urodzenia

6 lipca 1891
Wola Szczucińska

Przebieg służby
Siły zbrojne

Armia Austro-Węgier
Wojsko Polskie

Formacja

Legiony Polskie

Jednostki

2 Pułk Ułanów Legionów Polskich

Główne wojny i bitwy

I wojna światowa,
wojna polsko-bolszewicka

Odznaczenia
Krzyż Srebrny Orderu Virtuti Militari Krzyż Niepodległości Krzyż Walecznych (1920–1941)

Maciej Wąż (ur. 6 lipca 1891 w Woli Szczucińskiej, zm. ?) – chorąży Wojska Polskiego, kawaler Orderu Virtuti Militari.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Urodził się 6 lipca 1891 w Woli Szczucińskiej, w ówczesnym powiecie dąbrowskim Królestwa Galicji i Lodomerii, w rodzinie Michała[1][2].

Od 1914 do 1939 pełnił nieprzerwanie służbę w 2 Pułku Ułanów Legionów Polskich, a następnie w 2 Pułku Szwoleżerów Rokitniańskich[3]. W sierpniu tego roku razem z ppłk. Tadeuszem Łękawskim obchodził 25-lecie służby w pułku, w którego szeregach walczył podczas I wojny światowej i wojny z bolszewikami[3].

Ordery i odznaczenia[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b Kartoteka personalno-odznaczeniowa. WBH. [dostęp 2021-07-31]..
  2. Żołnierze Niepodległości ↓, tu podano, że urodził się 5 października 1893 w Krakowie.
  3. a b Łękawski 1958 ↓, s. 17.
  4. Księga Jazdy Polskiej 1938 ↓, s. 423.
  5. Mniszek i Rudnicki 1929 ↓, s. 38.
  6. M.P. z 1931 r. nr 218, poz. 296.
  7. Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 8 z 11 listopada 1931, s. 374.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]