Marjetica Potrč
| |
| Data i miejsce urodzenia | |
|---|---|
| Narodowość |
słoweńska |
| Alma Mater | |
| Dziedzina sztuki |
architektura, sztuka site-specific |
| Nagrody | |
| Strona internetowa | |
Marjetica Potrč (ur. 1953 w Lublanie) – słoweńska artystka interdyscyplinarna, autorka prac site-specific i architektka.
Życiorys[edytuj | edytuj kod]
Urodziła się w 1953 roku w Lublanie[1]. Jest absolwentką wydziału architektury (1977) i sztuk wizualnych (1986) Uniwersytetu Lublańskiego[1]. Po studiach przez kilka lat wykładała na macierzystej uczelni[2]. Prowadziła także zajęcia na Massachusetts Institute of Technology (2005)[3][4] i Università Iuav di Venezia (2008, 2010)[3]. W latach 2011–2018 wykładała na Hochschule für bildende Künste w Hamburgu, prowadząc zajęcia dotyczące sztuki z udziałem publiczności[3].
Jej działalność łączy elementy aktywizmu, urbanistyki i antropologii[2]. Tworzy prace site-specific oparte na zasadach projektowania partycypacyjnego, cykle rysunków oraz architektoniczne case study[4]. W latach 90. stworzyła serię instalacji muzealnych, których punktem wyjścia było odtworzenie fragmentu konkretnego muru lub fasady budynku, na który przechodnie na co dzień nie zwracali uwagi, łącząc go z opowieścią o danym mieście[1].
Jej twórczość site-specific poprzedzała analiza i zaangażowanie w lokalne środowisko: na początku lat 2000. stworzyła kilka instalacji z elementami architektonicznymi, w których realizowała pomysły zaproponowane przez lokalne społeczności[2]. W projekcie Dry Toilet zrealizowanym w Caracas (2003)[3] stworzyła z lokalną społecznością prototyp toalety kompostującej, który został później wdrożony w życie i przez lata pozostał w użyciu[2]. W 2005 roku, wraz z artystą i aktywistą Kyong Parkiem, Potrč skupiła się na zagadnieniu zmniejszających się miast na przykładzie Detroit, a w latach 2007–2008 badała kwestię dostępu do wody w Nowym Orleanie po przejściu huraganu Katrina[2].
W 2009 roku Potrč przygotowała projekt site-specific pod tytułem The Cook, the Farmer, His Wife and Their Neighbour, przy współpracy ze Stedelijk Museum[3]. W ramach projektu powstały ogród i kuchnia komunalna, które pozwoliły zrewitalizować kwartał i wzmocnić więzi sąsiedzkie, a także przedefiniować sąsiedzką koegzystencję w mieście[3]. Z kolei w pracy Of Soil and Water: King’s Cross Pond Club, która powstała w 2015 roku na placu budowy King’s Cross Central w Londynie, na tymczasowo dostępnym terenie artystka stworzyła ekologiczne oczko wodne, które funkcjonowało jako naturalny basen z systemem oczyszczania wody w pełni opartym na rosnących w nim roślinach[1]. Liczba odwiedzających kąpielisko była dostosowana do wydolności naturalnego systemu oczyszczania[3]. Oparty na idei życia w symbiozie z przyrodą projekt zwracał uwagę na wartość ziemi i wody oraz unaoczniał zwiedzającym zdolność przyrody do regeneracji[3].
W 2000 roku Potrč została wyróżniona nagrodą Hugo Boss Prize, a w 2007 roku otrzymała stypendium Vera List Center for Arts and Politics Fellowship przyznawane przez The New School w Nowym Jorku[2][4]. Brała udział w licznych międzynarodowych wystawach; w 1993, 2003 i 2009 roku uczestniczyła w Biennale w Wenecji, dwukrotnie brała udział w Biennale w São Paulo (1996, 2006)[4]. Jej wystawy indywidualne odbyły się m.in. w Muzeum Guggenheima w Nowym Jorku (2001), Barbican Art Gallery (2007), czy w Pérez Art Museum Miami (2015)[3].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b c d Goran Tomcic, Marjetica Portč, „BOMB” (58), 1997, s. 45–47, ISSN 0743-3204, JSTOR: 40426393.
- ↑ a b c d e f Nataša Petrešin, Marjetica Potrč [online], AWARE Women artists / Femmes artistes, 2013 [dostęp 2021-04-06] (ang.).
- ↑ a b c d e f g h i Marjetica Potrč [online], Galerie Nordenhake [dostęp 2021-04-06] (ang.).
- ↑ a b c d Marjetica Potrč [online], Simon Fraser University (ang.).