Maximilian von Edelsheim

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Maximilian von Edelsheim
generał wojsk pancernych generał wojsk pancernych
Data i miejsce urodzenia

6 lipca 1897
Berlin

Data i miejsce śmierci

26 kwietnia 1994
Konstancja

Przebieg służby
Lata służby

1915–1945

Siły zbrojne

Armia Cesarstwa Niemieckiego
Wehrmacht

Stanowiska

dowódca:
24 Dywizja Pancerna
XXXXVIII Korpus Pancerny

Główne wojny i bitwy

I wojna światowa
II wojna światowa
agresja na Polskę
agresja na Francję
atak na Związek Radziecki

Odznaczenia
Krzyż Żelazny II Klasy, ponowne nadanie w 1939

Maximilian von Edelsheim (ur. 6 lipca 1897 w Berlinie, zm. 26 kwietnia 1994 w Konstancji) – niemiecki generał wojsk pancernych, uczestnik agresji na Polskę i Francję oraz ataku na Związek Radziecki.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

W armii niemieckiej służył od 1915 roku. W czasie II wojny światowej uczestniczył w agresji na Polskę i Francję oraz ataku na Związek Radziecki. Najpierw dowodził batalionem rozpoznawczym w 1 Dywizji Kawalerii, następnie pułkami piechoty, a ostatecznie 24 Dywizją Pancerną[1]. W 1944 roku powierzono mu dowództwo XXXXVIII Korpus Pancernego[a][2]. Dowodził nim w czasie walk z Armią Czerwoną, prowadzącą od 12 stycznia 1945 roku tzw. ofensywę zimową[3]. W maju 1945 roku nad Łabą żołnierze dowodzonego przez niego korpusu oddali się niewoli zachodnim aliantom[2].

Ordery i odznaczenia[edytuj | edytuj kod]

Uwagi[edytuj | edytuj kod]

  1. Rafał Podsiadło na str.341 podaje, że Edelsheim dowodził XXXXVIII Korpusem Piechoty, a na str.344, że dowodził XXXXVIII Korpusem Pancernym. Przemianowanie Korpusu Piechoty na Korpus Pancerny nastąpiło 21 czerwca 1942 roku.

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Mitcham 2010 ↓, s. 65.
  2. a b Mitcham 2010 ↓, s. 232.
  3. Podsiadło 2014 ↓, s. 341.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • Samuel Mitcham: Niemieckie siły zbrojne 1939-1945. Wojska pancerne. Warszawa: 2010. ISBN 978-8311-11725-9.
  • Rafał Podsiadło: Niemieckie fortyfikacje Stellung a2 i ich przełamanie w styczniu 1945 r. Na linii Raby, Szreniawy i Pilicy. Warszawa: 2014. ISBN 978-83-7339-136-9.