Mgławica Koński Łeb

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Mgławica Koński Łeb
Ilustracja
Mgławica Koński Łeb (ESO)
Odkrywca

Williamina Fleming

Data odkrycia

1888

Dane obserwacyjne (J2000)
Gwiazdozbiór

Orion

Typ

ciemna mgławica

Rektascensja

05h 40m 59s

Deklinacja

−02° 27′ 30″

Odległość

1500 ly (0,46 kpc)

Rozmiary kątowe

8' × 6'

Charakterystyka fizyczna
Wymiary

3,5 ly

Alternatywne oznaczenia
Barnard 33

Mgławica Koński Łeb (znana także jako Barnard 33 wewnątrz IC 434) – ciemna mgławica znajdująca się w konstelacji Oriona. Odkryła ją w 1888 roku Williamina Fleming na płytach fotograficznych wykonanych w Harvard College Observatory[1].

Mgławica jest położona zaraz poniżej gwiazdy Alnitak, najbardziej wysuniętej na wschód gwiazdy Pasa Oriona i jest częścią znacznie większego Zespołu Obłoków Molekularnych Oriona. Leży w przybliżeniu 1500 lat świetlnych od Ziemi i ma średnicę około 3,5 roku świetlnego.

Czerwony blask pochodzi od gazu wodorowego położonego głównie za Mgławicą Koński Łeb, zjonizowanego przez pobliską gwiazdę sigma Orionis. Mgławicę tę rozjaśnia znajdująca się za nią mgławica emisyjna IC 434[2]. Ciemność mgławicy Koński Łeb jest spowodowana głównie przez gęstą warstwę pyłu, chociaż dolna część szyi Końskiego Łba rzuca cień na lewo. Strumienie gazu opuszczającego mgławicę są skierowywane przez silne pole magnetyczne. Jasne punkty przy podstawie mgławicy Koński Łeb to młode gwiazdy w procesie formowania.

Galeria[edytuj | edytuj kod]

Zobacz też[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. S.R. Waldee, M.L. Hazen. The discovery of early photographs of the Horsehead nebula. „Publications of the Astronomical Society of the Pacific”. 102, s. 1337, listopad 1990. DOI: 10.1086/132771. Bibcode1990PASP..102.1337W. (ang.). 
  2. Mgławica Koński Łeb w serwisie APOD: Astronomiczne zdjęcie dnia

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]