Mięćmierz

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Mięćmierz
część miasta
Ilustracja
Wiatrak na skarpie w Mięćmierzu
Państwo

 Polska

Województwo

lubelskie

Powiat

puławski

Gmina

Kazimierz Dolny

Miasto

Kazimierz Dolny

W granicach miasta

1 stycznia 1951[1]

SIMC

0956023

Populacja (2020)
• liczba ludności


52[2]

Kod pocztowy

24-120

Tablice rejestracyjne

LPU

Położenie na mapie Kazimierza Dolnego
Mapa konturowa Kazimierza Dolnego, po lewej znajduje się punkt z opisem „Mięćmierz”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, po prawej znajduje się punkt z opisem „Mięćmierz”
Położenie na mapie województwa lubelskiego
Mapa konturowa województwa lubelskiego, po lewej znajduje się punkt z opisem „Mięćmierz”
Położenie na mapie powiatu puławskiego
Mapa konturowa powiatu puławskiego, na dole po lewej znajduje się punkt z opisem „Mięćmierz”
Położenie na mapie gminy Kazimierz Dolny
Mapa konturowa gminy Kazimierz Dolny, po lewej nieco na dole znajduje się punkt z opisem „Mięćmierz”
Ziemia51°18′29″N 21°54′35″E/51,308056 21,909722
Ruiny willi Stanisława Szukalskiego z 1910 proj. inż. Jana Albrychta na Albrechtówce (Albrychtówce)

Mięćmierz, czasem Męćmierz – do 1950 wieś, obecnie część miasta Kazimierz Dolny w województwie lubelskim, w powiecie puławskim[3].

Miejscowość położona jest nad brzegiem Wisły, 3 km na południowy zachód od centrum Kazimierza Dolnego.

Środowisko naturalne[edytuj | edytuj kod]

W okolicach Mięćmierza znajduje się Krowia Wyspa – rezerwat ptactwa wodnego, zaś w bezpośrednim sąsiedztwie leży rezerwat przyrody Mięćmierz.

Historia[edytuj | edytuj kod]

Wieś szlachecka Mącimierz położona była w drugiej połowie XVI wieku w powiecie lubelskim województwa lubelskiego[4].

Krótkie kalendarium wsi.

Dawniej samodzielna wieś w spisie powszechnym z 1967 występuje jako część miasta Kazimierz Dolny.

Rodowód wsi sięga zapewne wieku XIV. Wieś notowana jest od 1409 (Teki archiwalne – Najstarsze zapiski ziemskie lubelskie) jako Mancimirz. W 1441 pisano ją Manczymirz, zaś w 1479 Mączymirz i Mąnczymyrz (Księgi ziemskie lubelskie)[5]. Długosz L.B. (t. II. s. 552) opisuje ją jako Manczymyr wieś w parafii Serokomla (obecnie Janowiec na lewym brzegu Wisły).

W 1529 opisana także w parafii Serokomla jako Mączimyerz i Macymyierz (Liber Retaxationum s. 351, s. 428), w 1531 Maczimyerz należał do parafii Wilków, w 1563 zapisano tylko nazwę wsi Meczimiersz (Księgi Pobrowe 33 467) bez jakichkolwiek danych.

1529 z pewnych ról Serokomli, Janowic i Mięćmierza dziesięcina snopowa wartości 1/12 grzywny należy do stołu konwentu świętokrzyskiego, z folwarku i pewnych ról kmiecych dziesięcinę snopową wartości 2,5 grzywien pobiera pleban Serokomli.

W 1626 Męcimierz (Męćmierz) miał 3 łany ziemi. W 1674 zapisano tę wieś Mecmierz, należała ona wówczas do parafii kazimierskiej. W 1682 Męcimir graniczył z Dobrem. W 1787 figuruje Mięcmierz jeszcze w parafii Janowiec. W 1801 wieś posiadała 18 domów (Anton Meyer Heldensfeld).

Począwszy od 1827[6] i później pisano tę wieś Mięcmierz, a od 1905 Mięćmierz. (Spravocznaja kniżka Liublinskoj guberni. Lublin 1905. s. 493)

Dawniej w gminach Zastów, Rogów i Szczekarków[7][8].

W czasach obecnych miejscowość utrzymana jest w charakterze skansenu, dzięki pokrytym strzechą, wiekowym chałupom, z których część została tu przeniesiona z innych miejscowości.

Architektura[edytuj | edytuj kod]

W centralnej części osiedla znajduje się osłonięta gontem studnia, a uwagę przyciąga widoczny z pobliskiej góry Albrechtówki wiatrak kozłowy przeniesiony tu z Bałtowa koło Puław.

Nieco dalej ruiny willi Stanisława Szukalskiego z 1910 projektu inż. Jana Albrychta na Albrechtówce (Albrychtówce).

Turystyka[edytuj | edytuj kod]

Dziś turystyczna wioska, kiedyś była osadą flisacką, której mieszkańcy trudnili się przewozem przez Wisłę do leżącego naprzeciwko Janowca. Z Kazimierza Dolnego można tu dotrzeć brzegiem Wisły, przez górę Albrechtówkę (wejście obok kamieniołomów) lub ulicą Słoneczną od strony Czerniaw. Od 2023 fragment skarpy wzdłuż Wisły chroniony jest w rezerwacie przyrody Mięćmierz[9].

Zobacz też[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Dz.U. z 1950 r. nr 47, poz. 430
  2. Raport o stanie gminy Kazimierz Dolny za 2020. 2021-05-31. [dostęp 2021-08-04].
  3. Rozporządzenie Ministra Administracji i Cyfryzacji z dnia 13 grudnia 2012 r. w sprawie wykazu urzędowych nazw miejscowości i ich części. „Dziennik Ustaw”. Nr 29, poz. 200, s. 1867, 2013-02-15. Ministerstwo Administracji i Cyfryzacji. [dostęp 2015-04-23]. 
  4. Corona Regni Poloniae. Mapa w skali 1:250 000, Instytut Historii im. Tadeusza Manteuffla Polskiej Akademii Nauk i Pracownia Geoinformacji Historycznej Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego
  5. Wojciechowski, Sochacka i Szczygieł ↓.
  6. Tabela. Tabela miast, wsi, osad Królestwa Polskiego z wyrażeniem ich położenia i ludności, alfabetycznie ułożone w biurze Komisji Rządowej Spraw Wewnętrznych i Policji, t. I-II, W. 1827.. „Centralna Biblioteka Statystyczna”. A-Ł (Ministerstwo Nauki i Szkolnictwa Wyższego), s. t.II s.17, 1827. Warszawa. 
  7. Gmina Rogów, [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. IX: Pożajście – Ruksze, Warszawa 1888, s. 667.
  8. Lubelski Dziennik Wojewódzki. 1933, nr. 22, poz. 181
  9. Ustanowienie rezerwatu przyrody „Mięćmierz” na terenie gminy Kazimierz Dolny. Regionalna Dyrekcja Ochrony Środowiska w Lublinie, 10 marca 2023. [dostęp 2023-05-23].

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

Krowia Wyspa na Wiśle – rezerwat ornitologiczny
Krowia Wyspa na Wiśle – rezerwat ornitologiczny