Michaił Łabuniec

Michaił Łabuniec
Михаил Иванович Лабунец
	generał pułkownik
Data i miejsce urodzenia	17 listopada 1945 ; Astrachań
	Przebieg służby
Lata służby	1964–2004
Siły zbrojne	Armia Radziecka; Siły Zbrojne Federacji Rosyjskiej
Główne wojny i bitwy	I wojna czeczeńska,; wojna w Dagestanie,; II wojna czeczeńska
	Odznaczenia
	;

Michaił Iwanowicz Łabuniec (ros. Михаил Иванович Лабунец, ur. 17 listopada 1945 w Astrachaniu) – radziecki i rosyjski dowódca wojskowy, generał pułkownik, Bohater Federacji Rosyjskiej.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Od października 1964 służył w Wojskach Wewnętrznych MWD ZSRR, w 1967 ukończył wyższą wojskową szkołę dowódczą WW MWD ZSRR, w 1977 Akademię Wojskową im. Frunzego, a w 1985 kursy doskonalenia kadry oficerskiej przy Akademii MWD ZSRR. Dowodził kolejno plutonem, kompanią, batalionem, 22 Brygadą Specjalnego Przeznaczenia i 100 Dywizją Specjalnego Przeznaczenia Wojsk Wewnętrznych, brał udział w likwidacji międzynarodowych konfliktów i różnych „punktów zapalnych” na terytorium byłego ZSRR, m.in. w Górskim Karabachu w końcu lat 80. W latach 1996-2004 dowodził wojskami Północnokaukaskiego Okręgu Wojsk Wewnętrznych MWD Rosji, kierował działaniami wojsk tego okręgu w walkach I wojny czeczeńskiej, w walkach w Dagestanie w sierpniu-wrześniu 1999 i w II wojnie czeczeńskiej, w 1998 mianowano go generałem pułkownikiem. Od lutego do września 2000 dowodził zgrupowaniem wojsk wewnętrznych w Połączonym Zgrupowaniu Wojsk w Czeczenii, w marcu 2000 kierował operacją zniszczenia grupy Rusłana Giełajewa we wsi Komsomolskoje. W Wojskach Wewnętrznych służył do lipca 2004, później w 2008 został prorektorem Południoworosyjskiego Państwowego Uniwersytetu Politechnicznego. Otrzymał tytuł kandydata nauk politycznych.

Odznaczenia[edytuj | edytuj kod]

Bohater Federacji Rosyjskiej (8 listopada 2002)
Order Męstwa (27 grudnia 1999)
Order „Za zasługi wojskowe” (31 grudnia 1994)
Order „Za służbę Ojczyźnie w Siłach Zbrojnych ZSRR” II klasy
Order „Za służbę Ojczyźnie w Siłach Zbrojnych ZSRR” III klasy
Order „Za osobiste męstwo” (6 sierpnia 1994)

I medale.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

http://www.warheroes.ru/hero/hero.asp?Hero_id=7216 (ros.)