Miecz Goujiana

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Miecz Goujiana w Muzeum Prowincji Hubei
Inskrypcja na głowni, z tłumaczeniem na współczesny chiński i angielski

Miecz Goujiana (chiń. upr. 越王勾践剑; chiń. trad. 越王勾踐劍; pinyin Yuè Wáng Gōujiàn jiàn) – chiński miecz pochodzący z okresu Wiosen i Jesieni, przechowywany w Muzeum Prowincji Hubei. Należał do króla Goujiana, władcy królestwa Yue.

Zimą 1965 roku w powiecie Jiangling w prefekturze Jingzhou w prowincji Hubei[1], podczas budowy zbiornika retencyjnego na rzece Zhang, archeolodzy natrafili na kilkanaście starożytnych grobowców z czasów państwa Chu. W jednym z nich oznaczonym jako Wangshan No. 1 położonym ok. 7 km od ruin starożytnej stolicy państwa Chu, Jinan, odkryto około 400 artefaktów, w tym naczynia z brązu i jadeitu[2]. Grobowiec ten należał do średniej rangi urzędnika, miał niewielki kopiec, wysoki na 2,8 m, o średnicy podstawy 18 m. Pod kopcem znajdował się dół grobowy o rozmiarach 13,6 na 16,1 m, o ścianach wyprofilowanych w pięć stopni[3]. Na dno grobowca prowadziła ścieżka długości ok. 16 m[3], a komora grobowa podzielona była na trzy pomieszczenia[4]. Większość z 400 artefaktów stanowiły przedmioty z laki[3], wśród nich wspaniały, wielokolorowy parawan, z wyobrażeniami 51 zwierząt[5]. Przewaga darów grobowych z laki i jedwab jest typowa dla pochówków z Chu; w przypadku grobu Wangshan 1, proporcje artefaktów z laki i brązu były dość zbliżone, niemniej tych pierwszych było więcej i były lepszej jakości[6]. Ostatecznie z grobu wydobyto 160 przedmiotów z brązu[3].

Znajdowała się tam również trumna, której otwarcie ujawniło szkielet mężczyzny, a przy nim miecz z brązu schowany w drewnianej pochwie[2]. Po przetłumaczeniu napisów na bambusowych paseczkach, znalezionych w grobowcu, okazało się, że grób należał do urzędnika imieniem Zhao Gu[3]. Miecz przy nim, pomimo upływu ponad 2000 lat, nie był zardzewiały, a jego ostrze nie stępiało[7][8]. Szczegółowe badania wykazały, że korpus głowni wykonano z brązu o podwyższonej zawartości miedzi, co zmniejszyło jego podatność na zniszczenia i dodało mu elastyczności[8]. Natomiast na ostrzach odkryto zwiększoną ilość cyny, co uczyniło je twardszymi i podniosło prawdopodobieństwo, że pozostaną ostre. Ponadto domieszka siarki zawarta w mieczu oraz hermetyczna pochwa pomogły zachować go w bardzo dobrym stanie[7].

Zabytek mierzy 61,1 cm długości (9,3 cm rękojeść i 55,7 cm ostrze), 4,6 cm szerokości i waży 875 gramów[2]. Udekorowany jest wzorem z rombów[9], a jego rękojeść z obu stron zdobi niebieskie i turkusowe szkliwo, które dodatkowo owinięte jest jedwabną nicią[8]. Na jego powierzchni wyryto w dwóch kolumnach 8-znakową inskrypcję, z czego rozszyfrowano 6 znaków: „król Yue” i „wykonał ten miecz na własny użytek”. Pozostałe dwa znaki oznaczają najpewniej jednego z władców Yue, przypuszczalnie Goujiana, który panował w latach 496-465 p.n.e., co oznacza, że miecz liczy ok. 2500 lat[8].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. 湖北省博物馆镇馆之宝之二越王勾践剑见到实物我被震撼到了. msn.cn. [dostęp 2019-08-10]. [zarchiwizowane z tego adresu (2019-08-10)]. (chiń.).
  2. a b c A great sword with a great story. shine.cn. [dostęp 2019-08-09]. (ang.).
  3. a b c d e Cook 1999 ↓, s. 107.
  4. Cook 1999 ↓, s. 185.
  5. Cook 1999 ↓, s. 26.
  6. Cook 1999 ↓, s. 36.
  7. a b The Sword of Goujian – still untarnished after 2700 years. zmescience.com. [dostęp 2019-08-09]. (ang.).
  8. a b c d Goujian: The Ancient Chinese Sword That Defied Time. theepochtimes.com. [dostęp 2019-08-09]. (ang.).
  9. The sword of Goujian. hbww.org. [dostęp 2019-08-09]. [zarchiwizowane z tego adresu (2018-06-29)]. (ang.).

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • Constance Cook: Defining Chu: image and reality in ancient China. Honolulu: University of Hawai'i Press, 1999. ISBN 978-0-585-32968-0. (ang.).