Mieszko Jabłoński

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Mieszko Jabłoński
Ilustracja
Mieszko Jabłoński w 1934
Imię i nazwisko

Mieszko Mieczysław Jabłoński

Data i miejsce urodzenia

1892
Lublin

Data i miejsce śmierci

1965
Kraków

Narodowość

polska

Alma Mater

Akademia Sztuk Pięknych w Krakowie

Dziedzina sztuki

malarstwo

Mieszko Mieczysław Jabłoński (ur. 1892 w Lublinie, zm. 1965 w Krakowie) – polski malarz.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

W latach 1912–1914 i 1918–1920 studiował w Akademii Sztuk Pięknych w Krakowie w pracowni Jacka Malczewskiego. W latach 1915–1918 odbył kilka podróży zwiedzając m.in. Ukrainę i Rosję. W 1925 wyjechał na prywatne stypendium do Francji, a następnie na stypendium rządowe do Włoch. Na stałe mieszkał w Krakowie. Był członkiem Cechu Artystów Plastyków "Jednoróg" reprezentującego kolorystyczną orientację. Od 1950 pełnił funkcję adiunkta w macierzystej krakowskiej ASP. Wystawiał głównie w Krakowie, Warszawie i Lwowie.

Twórczość[edytuj | edytuj kod]

Jabłoński malował przede wszystkim pejzaże, martwe natury, akty i sceny rodzajowe. Wystawiał głównie w Krakowie, Warszawie i Lwowie. Współcześnie jego prace znajdują się w zbiorach Muzeum Narodowego w Warszawie i Poznaniu, a także w Muzeum im. L. Wyczółkowskiego w Bydgoszczy.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]