Miroslavs Mitrofanovs
| |
| Data i miejsce urodzenia |
18 grudnia 1966 |
|---|---|
| Zawód, zajęcie |
polityk |
| Alma Mater | |
| Partia | |
Miroslavs Mitrofanovs (ros. Мирослав Борисович Митрофанов, trb. Mirosław Borisowicz Mitrofanow (ur. 18 grudnia 1966 w Dyneburgu) – łotewski polityk rosyjskiej narodowości, były poseł na Sejm, współprzewodniczący Rosyjskiego Związku Łotwy, eurodeputowany VIII kadencji.
Życiorys[edytuj | edytuj kod]
Urodził się w rodzinie od pokoleń mieszkającej w Łatgalii. W czasie II wojny światowej jego ojciec był zmobilizowany do Legionu Łotewskiego[1]. Po ukończeniu szkoły średniej w rodzinnym Dyneburgu kształcił się na wydziale biologii Uniwersytetu Łotewskiego, który ukończył w 1991. W latach 1989–1991 pracował jako laborant w przedsiębiorstwie przetwórstwa mięsnego. Na początku lat 90. zajął się dziennikarstwem, do 1994 pracował w gazecie „Dinaburg”. Od 1995 do 1998 był zastępcą dyrektora przedsiębiorstwa SIA LAUMA-D.
Od 1996 działał w ugrupowaniu Równouprawnienie skupiającym rosyjskojęzyczną mniejszość narodową. W 1998 wybrany w skład Sejmu Republiki Łotewskiej VII kadencji, w którym zasiadał do 2002. W latach 2002–2004 pełnił obowiązki konsultanta frakcji O Prawa Człowieka w Zjednoczonej Łotwie, a od 2004 współpracował z grupą Zielonych i Wolnego Sojuszu Europejskiego w Parlamencie Europejskim. W wyborach samorządowych w 2005 uzyskał mandat radnego Dyneburga, a w 2006 został wybrany na posła IX kadencji w okręgu wyborczym Łatgalia. Mandat sprawował do jesieni 2010. W wyborach 2010 bez powodzenia ubiegał się o reelekcję, jednak PCTVL nie przekroczył wówczas progu wyborczego i nie uzyskał przedstawicielstwa w Sejmie. W wyborach w 2014 również bez powodzenia ubiegał się o mandat europosła, zaś w wyborach krajowych na jesieni tegoż roku ponownie bezskutecznie o stanowisko posła na Sejm z ramienia Rosyjskiego Związku Łotwy.
Od 2003 był przewodniczącym oddziału swojego ugrupowania w Dyneburgu, został też współprzewodniczącym partii. Po odejściu z parlamentu został asystentem krajowym eurodeputowanej Tatjany Ždanoki. W marcu 2018 zastąpił ją w Parlamencie Europejskim, dołączając do frakcji Zielonych[2]. Mandat posła do PE sprawował do lipca 2019. W 2020 uzyskał natomiast mandat radnego Rygi[3].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Tomasz Otocki: Marsz weteranów Legionu Łotewskiego SS w Rydze. przegladbaltycki.pl, 23 marca 2015. [dostęp 2020-08-30].
- ↑ Profil na stronie Parlamentu Europejskiego. [dostęp 2018-03-06].
- ↑ Kas vadīs Rīgu? Zināms provizoriskais. la.lv, 30 sierpnia 2020. [dostęp 2020-08-30]. (łot.).
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Мирослав Митрофанов. gorod.lv. [dostęp 2018-01-17]. (ros.).
- 9.Saeima: Miroslavs Mitrofanovs. saeima.lv. [dostęp 2018-01-17]. (łot.).