Mojżesz Blajsztyft

Mojżesz Blajsztyft

משה בלישטפט

Data i miejsce urodzenia	1892 lub 1893 Tomaszów Mazowiecki
Data i miejsce śmierci	28 czerwca 1932 Łódź
Miejsce spoczynku	Nowy cmentarz żydowski w Łodzi
Zawód, zajęcie	tłumacz, literat

Mojżesz Blajsztyft także Moszek Blajstyft, ps. „A. Efroni”, „B. Sztyft”, „Ani” (hebr. משה בלישטפט, ur. 1892 lub 1893 w Tomaszowie Mazowieckim, zm. 28 czerwca 1932 w Łodzi) – literat i tłumacz na język hebrajski i jidysz.

Życiorys

Wychował się w rodzinie urzędniczej. W młodości uczył się w chederze i w szkole rzemieślniczej Jarocińskiego w Łodzi, kończąc ją w 1909 roku. W 1916 rozpoczął współpracę z dziennikiem „Łodzier Togblat”, na łamach której publikował recenzje teatralne i artkuły na temat społeczności żydowskiej. Był tłumaczem literatury polskiej i niemieckiej na język hebrajski, w tym m.in. Henryka Sienkiewicza, Juliusza Słowackiego, Leona Pinskera, Jerzego Żuławskiego i Bolesława Prusa. Część jego prac zaginęła. Jego tłumaczenia były publikowane w Łodzi, Warszawie oraz Palestynie.

Należał do Rady Zawodowej Związku Literatów i Dziennikarzy Żydowskich. W 1927 kandydował do Rady Miejskiej w Łodzi z ramienia Syjonistyczno-Demokratycznego Komitetu Wyborczego „Hitachdut”.

Został pochowany na nowym cmentarzu żydowskim przy ulicy Brackiej w Łodzi.

Tłumaczenia

Na język hebrajski

• L. Pinsker, „Autoemancypacja” (hebr. Ojtoemanipasje, Łódź 1918);
• J. Żuławski „Sabbataj Cwi” (Warszawa, 1924);
• J. Słowacki, „W Szwajcarii”.

Na jidysz

• H. Sienkiewicz, „Ogniem i mieczem” (jid. מ‏יט פייער און שווערד, Mit fajer un szwerd, Warszawa 1924);
• H. Sienkiewicz, „Potop” (jid. מבול, Mabul, Warszawa 1926-1927);
• H. Sienkiewicz, „Pan Wołodyjowski” (jid. פאן וולודיובסקי, Pan Wolodijowski, Warszawa 1928).

Linki zewnętrzne

• Tłumaczenie „Pana Wołodyjowskiego” na jidysz w domenie publicznej.