Murowanka (szkoła w Wawrze)

Dodaj linki
Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Murowanka w Wawrze
Ilustracja
Budynek "Murowanki" w Wawrze, a przed nim pomnik poświęcony Piłsudskiemu i bohaterom Wawra 1918−1920
Państwo

 Polska

Miejscowość

Warszawa, ul. Płowiecka 77

Ukończenie budowy

1903

Położenie na mapie Warszawy
Mapa konturowa Warszawy, blisko centrum na prawo znajduje się punkt z opisem „Murowanka w Wawrze”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, blisko centrum na prawo znajduje się punkt z opisem „Murowanka w Wawrze”
Położenie na mapie województwa mazowieckiego
Mapa konturowa województwa mazowieckiego, w centrum znajduje się punkt z opisem „Murowanka w Wawrze”
Ziemia52°13′47,1343″N 21°08′17,6900″E/52,229760 21,138247
Multimedia w Wikimedia Commons
Murowanka przed remontem
Murowanka – odtworzony ganek

Murowanka – zwyczajowa nazwa zbudowanego w 1903 roku[1][2] z czerwonej cegły[3] małego, parterowego[4] budynku pierwszej szkoły w Wawrze[1][5], w którym zajęcia odbywały się do 1948 roku[5][6][7]. Od 2019 został siedzibą Fundacji na rzecz Wielkich Historii[8].

Opis budynku[edytuj | edytuj kod]

Murowanka to niewielki parterowy[4] budynek zbudowany z czerwonej cegły[3] licówki tzw. grancówki. Jej dach dawniej był pokryty czerwoną dachówką. Wewnątrz znajdowała się tylko jedna duża izba lekcyjna oraz trzy małe pokoje, co najmniej na początku istnienia szkoły wykorzystywane na kancelarię szkolną i mieszkanie nauczycieli[5].

Obiekt jest wpisany do gminnej ewidencji zabytków Miasta Stołecznego Warszawy (ID 00016065)[6][7][9].

Otoczenie budynku[edytuj | edytuj kod]

Murowanka została zbudowana w pobliżu starej karczmy (austerii) wawerskiej[1], znajdującej się po tej samej stronie ulicy[6][7]. Tuż przy karczmie został postawiony w 1919 roku krzyż powstańczy, upamiętniający poległych żołnierzy pierwszej i drugiej bitwy pod Wawrem powstania listopadowego[10][11][12]. Przed budynkiem Murowanki stoi odsłonięty w 1930 roku pomnik poświęcony Józefowi Piłsudskiemu i poległym w obronie ojczyzny w latach 1918–1920[3][6][7][13].

Historia użytkowania[edytuj | edytuj kod]

Okres przed II wojną światową[edytuj | edytuj kod]

Budynek przeznaczony na szkołę jednoklasową został zbudowany przy Szosie Warszawsko-Brzeskiej (obecnie ul. Płowiecka 77, dawniej 71) w 1903 roku[1][2] dzięki staraniom obywateli Wawra, Gocławia i Zastowa[5].

Wcześniej dzieci kolonii Wawer uczęszczały do parafialnej Szkółki Elementarnej w Zerzniu[5] leżącym w sąsiedniej gminie Zagóźdź[14], a potem aż do 1903 roku do utworzonej w 1872 roku pierwszej w gminie Wawer Ogólnoklasowej Szkoły na Grochowie[2][3][5][15] (szkółka elementarna „Kazionnoje Sielskoje Grochowskoje Naczalnoje Ucziliszcze”[1]). Mieściła się ona w drewnianym domku na Grochowskiej 76 (według dawnej numeracji), pomiędzy obecnymi ulicami Omulewską i Mlądzką[1]. Grochów należał wtedy do gminy Wawer i został przeniesiony razem z kilkoma innymi osadami[16] do Warszawy dopiero 1 kwietnia 1916 roku[15]. Z kolei dopiero po II wojnie światowej z połączenia odrębnych dotąd gmin Wawer i Zogóźdź utworzona dzielnicę Wawer[15][16].

W latach 1903–1915, czyli do opuszczenia Warszawy przez Rosjan dzieci w Murowance były zmuszane do nauki w języku rosyjskim. Rocznie uczęszczało na zajęcia od 70 do 100 dzieci[1]. Podczas pierwszych 10 lat istnienia ukończyły ją tylko 62 osoby[5].

W 1908 roku szkole nadano nazwę Jednoklasowej Gminnej Szkoły Początkowej w Wawrze[3][5].

Po odejściu Rosjan, z chwilą rozpoczęcia okupacji niemieckiej lekcje zaczęto prowadzić już po polsku, a nowym kierownikiem szkoły został Szymon Kurpiewski. Powiększył on wkrótce szkołę o trzy klasy. Sala była jednak tylko jedna, więc wszystkie dzieci uczyły się równocześnie, tyle że były podzielone na cztery oddziały zajmujące cztery równoległe rzędy[1][5].

W 1922 roku w szkole było aż około 300 uczniów i siedmiu nauczycieli (łącznie z kierownikiem, którym został wtedy Władysław Marciniak)[1][3][5]. W 1924 roku do Wawra przeniesiono część szkoły z Gocławia. Z powodu przepełnienia rozpoczęto wtedy wynajmować dodatkowe izby w sąsiednim budynku Sądu Pokoju[1][3][5]. Szkoła znajdowała się w bardzo trudnej sytuacji finansowej. Rodzice, chcąc pomóc, zorganizowali zbiórkę pieniędzy, jednak udało im się zgromadzić jedynie 84 tysiące marek polskich na dwie i pół ławki[1][5].

W 1925 roku w związku z napływem dodatkowych uczniów z nowo utworzonego osiedla Anin szkoła rozrosła się do poziomu normalnej 7-klasowej Szkoły Powszechnej[1][3][5].

Do roku 1936 liczba uczniów pobierających naukę wzrosła do 1024. Pomimo wynajmowania nowych izb lekcyjnych w dawnym areszcie gminnym, tzw. „drewniaku”, lekcje musiały odbywać się na dwie zmiany. Nie było to łatwe, ponieważ światło doprowadzono do Wawra dopiero pod koniec 1938 roku[1][5].

W tej sytuacji obywatele Wawra zostali zmuszeni do rozpoczęcia budowy drugiej szkoły[1][5], którą usytuowano na ulicy Bohaterów 1863 r. (obecnie ul. Minerska 37). Jednak już dużo wcześniej, bo w 1925 roku z inicjatywy dyrektora Marciniaka powstał Komitetu Budowy Szkoły w Wawrze. Zawiązano też Towarzystwo Popierania Budowy Szkoły. Z pomocą przyszedł właściciel dóbr wilanowskich[4] hrabia Adam Branicki, obiecując przekazanie 6605 metrów kwadratowych gruntu, a miejscowy społecznik, były sołtys i były wójt gminy Wawer Emil Wolfram oddał część swej parceli na szkolne boisko i sad[1][5]. Uroczyste otwarcie odbyło się 28 października 1934 roku, przy lekceważącej nieobecności przedstawicieli inspektoratu szkolnego powiatu warszawskiego. Nową szkołę rozbudowywano aż do wojny[3][5].

Gdy w 1936 roku powstała druga szkoła, została ona „Szkołą Nr 2", natomiast Murowanka „Szkołą Nr 1". Szkoła Nr 2 (im. Marszałka Józefa Piłsudskiego) zajmowała nowy budynek i stary drewniak po areszcie gminnym, natomiast kierowana wciąż przez Marciniaka Szkoła Nr 1 Murowankę i pomieszczenia byłego Sądu Pokoju. Obydwie szkoły wykorzystywały wspólnie pomoce naukowe i inwentarz[5].

Okupacja hitlerowska[edytuj | edytuj kod]

W 1942 roku po długich staraniach uruchomiono szkołę zawodową w Wawrze, zajmującą obydwie szkoły. Prowadzono tu kursy zawodowe dla dzieci oraz naukę na poziomie gimnazjalnym. A pod przykrywką szkoły odbywało się na dużą skalę tajne nauczanie. Prowadzono je w ocalałych po bombardowaniu klasach Szkoły Nr 2, w budynku Murowanki, rozsianych po okolicy izbach szkolnych, prywatnych mieszkaniach, siedzibie Towarzystwa Żydowskiego Opieki nad Dzieckiem – drewnianej willi „Różyczka”, remizie Ochotniczej Straży Pożarnej. W klasach szkolnych i prywatnych mieszkaniach działał również tajny teatr[5].

Według niektórych źródeł podczas okupacji w Murowance urządzono dodatkowo za zgodą władz niemieckich muzeum powstań listopadowego i styczniowego. Miało ono służyć jako instrument propagandy antyrosyjskiej[6][7].

Czasy powojenne[edytuj | edytuj kod]

Murowanka przed remontem
Murowanka od strony podwórka

Po zakończeniu okupacji hitlerowskie, już w 1944 roku uruchomiono ponownie obydwie szkoły. Zajęcia odbywały się w Murowance oraz w Fabryce Wyrobów Cukierniczych J. Bolesławskiego, prywatnym mieszkaniu, restauracji „Milusia” i filii na Wygodzie. 15 października 1948 roku zajęcia prowadzone przez Szkołę Nr 1 („Murowankę”) przeniesiono do gmachu Szkoły Nr 2, odbudowanego[1] po całkowitym zniszczeniu w wyniku ponownego zbombardowania, a w 1954 roku do nowego budynku w Aninie na ul. M. Kajki, gdzie potem w wyniku jej połączenia z dwiema innymi szkołami powstała 11 letnia Szkoła Ogólnokształcąca Nr 26. Natomiast pozostała w Wawrze Szkoła Nr 2 została przemianowana na Szkołę Powszechną Nr 102[5].

Sama Murowanka była wykorzystywana jeszcze przez Szkołę Nr 1 przez kilkanaście powojennych lat do składowania pomocy naukowych i sprzętu sportowego, na stołówkę półkolonii letnich, 2 izby na mieszkanie emerytowanej nauczycielki[5].

W latach siedemdziesiątych w Murowance znajdował się dział techniczny WSS Społem[5].

Obecnie za budynkiem znajdują się magazyny wykorzystywane przez Zakład Gospodarowania Nieruchomościami w Dzielnicy Wawer m.st. Warszawy (ZGN Wawer) jako warsztaty[6][7].

Przez wiele lat Murowanka była w bardzo złym stanie. W 2008 przygotowano projekt rewitalizacji budynku zabytkowego przy ulicy Płowieckiej 77 i adaptacji na potrzeby Wawerskiego Towarzystwa Uniwersytetu Trzeciego Wieku i Galerii Sztuki[17][18]. Ostatecznie remont budynku, wraz z przywróceniem przedwojennego wyglądu, zakończył się w 2017 roku[19]. Przez kolejne dwa lata budynek stał jednak pusty.

W 2019 r. został on przekazany do użytku Fundacji na rzecz Wielkich Historii, zajmującej się popularyzacją historii i edukacją historyczną. Fundacja prowadzi w Murowance „digipunkt”, czyli punkt darmowej digitalizacji nagrań wideo, audio, zdjęć oraz dokumentów przynoszonych przez mieszkańców Warszawy[20].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. ↑ a b c d e f g h i j k l m n o p Rozdziały: 90.Dawne szkoły na Grochowie; 101.Pierwsza szkoła w Wawrze. W: Jerzy Kasprzycki: Korzenie Miasta. Warszawskie pożegnania. T. III Praga. Warszawa: Wydawnictwo Veda, 2004, s. 265–267, 290–291. ISBN 978-83-61932-03-1.
  2. ↑ a b c Ważne daty z dziejów Wawra. W: Wawer i jego osiedla. Czerniawski Jan (red.). Wyd. 1. Warszawa: Wydział Kultury dla Dzielnicy Wawer m.st. Warszawy, 2007, s. 436-438 (436). ISBN 978-83-921690-3-1.
  3. ↑ a b c d e f g h i Jan Berger: Dawny Wawer (1866-1951). Rys historyczno-statystyczny. W: Wawer i jego osiedla. Czerniawski Jan (red.). Wyd. 1. Warszawa: Wydział Kultury dla Dzielnicy Wawer m.st. Warszawy, 2007, s. 45-78 (55,67). ISBN 978-83-921690-3-1.
  4. ↑ a b c Płowiecka 77 (dawna szkoła). Fundacja Ad Hoc we wsp. m.in. ze Stowarzyszeniem Przewodników Turystycznych ‘Złota Kaczka’. [dostęp 2013-11-08].
  5. ↑ a b c d e f g h i j k l m n o p q r s t u v Andrzej Umgelter. Dwie szkoły wawerskie. „Stolica. Informator Kulturalny Stolicy (IKS)”. 42, s. 4–5, 1985-10-20. Warszawa: Warszawskie Wydawnictwo Prasowe RSW „Prasa-Książka-Ruch”. ISSN 0039-1689. 
  6. ↑ a b c d e f Biuletyn Informacji Publicznej m.st. Warszawy, Uchwała nr XXXVII/948/2012 z 31-05-2012 Rady m. st. Warszawy z dn. 31-05-2012 zmieniająca uchwałę w sprawie Lokalnego Programu Rewitalizacji miasta stołecznego Warszawy na lata 2005–2013, Załącznik nr 11 do Programu – Mikroprogram Rewitalizacji Dzielnicy Wawer m.st. Warszawy.
  7. ↑ a b c d e f Biuletyn Informacji Publicznej m.st. Warszawy, Załącznik do uchwały Nr 73/XX/2008 Rady Dzielnicy Wawer m.st. Warszawy z dnia 27 sierpnia 2008 r.
  8. ↑ Murowanka – Fundacja na rzecz Wielkich Historii [online] [dostęp 2021-05-11] (pol.).
  9. ↑ Biuletyn Informacji Publicznej m.st. Warszawy, Zarządzenie nr 2998/2012 z 24-07-2012 Prezydent m. st. Warszawy, W sprawie założenia ewidencji zabytków Miasta Stołecznego Warszawy.
  10. ↑ Stanisław Zalech. Gawęda wawerska pisana w cieniu kasztanowców kościoła zerzeńskiego. „Kronika Warszawy”. 2 (137), s. 27–34, 2008. Warszawa: Archiwum Państwowe m.st. Warszawy. Stowarzyszenie Przyjaciół Archiwum Państwowego m.st. Warszawy. ISSN 0137-3099. [dostęp 2013-11-15]. 
  11. ↑ Ryszard Lorenz: Zapomniany szaniec. W: Wawer i jego osiedla. Czerniawski Jan (red.). Wyd. 1. Warszawa: Wydział Kultury dla Dzielnicy Wawer m.st. Warszawy, 2007, s. 313-316 (315). ISBN 978-83-921690-3-1.
  12. ↑ Andrzej Umgelter. Bitwy wawerskie. „Stolica. Informator Kulturalny Stolicy (IKS)”. 12, s. 14,20, 1986-03-23. Warszawa: Warszawskie Wydawnictwo Prasowe RSW „Prasa-Książka-Ruch”. ISSN 0039-1689. 
  13. ↑ Orest Pęgierski: Pamięć o wydarzeniach i ludziach. W: Wawer i jego osiedla. Czerniawski Jan (red.). Wyd. 1. Warszawa: Wydział Kultury dla Dzielnicy Wawer m.st. Warszawy, 2007, s. 295-312 (307). ISBN 978-83-921690-3-1.
  14. ↑ Jan Czerniawski. Podziwiając zabytki Wawra. „Kronika Warszawy”. 2 (137), s. 22–26, 2008. Warszawa: Archiwum Państwowe m.st. Warszawy. Stowarzyszenie Przyjaciół Archiwum Państwowego m.st. Warszawy. ISSN 0137-3099. [dostęp 2013-11-15]. 
  15. ↑ a b c Jan Berger. Z przeszłości gminy Wawer. „Kronika Warszawy”. 2 (137), s. 7–15, 2008. Warszawa: Archiwum Państwowe m.st. Warszawy. Stowarzyszenie Przyjaciół Archiwum Państwowego m.st. Warszawy. ISSN 0137-3099. [dostęp 2013-11-15]. 
  16. ↑ a b Andrzej Sołtan. Dziedzictwo kulturowe Wawra. „Kronika Warszawy”. 2 (137), s. 5–6, 2008. Warszawa: Archiwum Państwowe m.st. Warszawy. Stowarzyszenie Przyjaciół Archiwum Państwowego m.st. Warszawy. ISSN 0137-3099. [dostęp 2013-11-15]. 
  17. ↑ Dawna Szkoła Nr 1 („Murowanka”). wikimapia. [dostęp 2013-11-08].
  18. ↑ Warszawa – Murowanka. portal PolskaNiezwykla.pl. [dostęp 2013-11-08].
  19. ↑ Świat się zmienia, Murowanka ma się dobrze [online], tustolica.pl [dostęp 2021-05-11] (pol.).
  20. ↑ Wyborcza.pl [online], warszawa.wyborcza.pl [dostęp 2021-05-11].

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]

Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Murowanka_(szkoła_w_Wawrze)&oldid=71588050”