NGC 1769

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
NGC 1769
Ilustracja
Fragment NGC 1769 (HST)
Odkrywca

James Dunlop

Data odkrycia

6 listopada 1826

Dane obserwacyjne (J2000)
Gwiazdozbiór

Złota Ryba

Typ

mgławica emisyjna / obszar H II / gromada otwarta

Rektascensja

04h 57m 44,7s[1]

Deklinacja

–66° 27′ 49″[1]

Rozmiary kątowe

4,1' × 2,6'[2]

Charakterystyka fizyczna
Alternatywne oznaczenia
ESO 85-EN23, LHA 120-N 11C,
N11C, LH 13

NGC 1769 (również ESO 85-EN23 lub LHA 120-N 11C) – mgławica emisyjna (również obszar H II[3]) znajdująca się w gwiazdozbiorze Złotej Ryby[1]. Nazwą tą określa się też powiązaną z nią gromadę otwartą[1]. NGC 1769 należy do Wielkiego Obłoku Magellana[1]. Wchodzi w skład dużego rejonu gwiazdotwórczego LMC-N11 (N11)[2][3]. Odkrył ją James Dunlop 6 listopada 1826 roku, obserwował ją też John Herschel 2 listopada 1834 roku[1].

Zobacz też[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b c d e f Courtney Seligman: NGC 1769. Celestial Atlas. [dostęp 2017-09-03]. (ang.).
  2. a b E. Bica et al.: NGC 1769. [w:] A general catalogue of extended objects in the Magellanic System [on-line]. VizieR, 2008. [dostęp 2014-09-02]. (ang.).
  3. a b M. Heydari-Malayeri, V. S. Niemela, G. Testor. The LMC H II regions N11C and E and their stellar contents. „Astronomy & Astrophysics”. 184 (1-2), s. 300-314, październik 1987. Bibcode1987A&A...184..300H. (ang.). 

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]