NGC 1929

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
NGC 1929
Ilustracja
NGC 1929 po prawej stronie zdjęcia (HST)
Odkrywca

James Dunlop

Data odkrycia

27 września 1826

Dane obserwacyjne (J2000)
Gwiazdozbiór

Złota Ryba

Typ

mgławica emisyjna / obszar H II

Rektascensja

05h 21m 37,0s

Deklinacja

–67° 54′ 48″

Odległość

ok. 170 000 ly

Jasność pozorna mgławicy

11,9m

Charakterystyka fizyczna
Alternatywne oznaczenia
LHA 120-N 44F, N 44F, ESO 56-107, DEM L 151a, HD 269407, LMC 876

NGC 1929 (również LHA 120-N 44F) – mgławica emisyjna (oraz obszar H II[1])[a] znajdująca się w konstelacji Złotej Ryby w odległości około 170 000 lat świetlnych od Ziemi. Należy do Wielkiego Obłoku Magellana[2]. Została odkryta 27 września 1826 roku przez Jamesa Dunlopa[2].

Centralna część LMC-N44. NGC 1929 to mała, jasna i okrągła mgławica powyżej środka zdjęcia (ESO)

NGC 1929 jest częścią wielkiej mgławicy LMC-N44 (N44) i jest położona na północny zachód od superbąbla znajdującego się w jej centrum. Obszar H II jest jonizowany przez gwiazdę typu widmowego O8III. Wewnątrz mgławicy wykryto dwie kolumny pyłu, w wierzchołku jednej z nich znajduje się młody obiekt gwiezdny (ang. YSO – young stellar object) o masie szacowanej na 6–11 M[1].


Zobacz też[edytuj | edytuj kod]

Uwagi[edytuj | edytuj kod]

  1. Na stronach ESO nazwą NGC 1929 błędnie określa się gromadę gwiazd w centrum mgławicy LMC-N44 (w superbąblu).

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b C.-H. Rosie Chen et al. Spitzer View of Young Massive Stars in the Large Magellanic Cloud H II Complex N 44. „The Astrophysical Journal”. 695 (1), s. 511, 2009-04-10. DOI: 10.1088/0004-637X/695/1/511. (ang.). 
  2. a b Courtney Seligman: NGC 1929. Celestial Atlas. [dostęp 2014-10-19]. (ang.).

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]