NGC 595

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
NGC 595
Ilustracja
NGC 595
Odkrywca

Heinrich Louis d’Arrest

Data odkrycia

1 października 1864

Dane obserwacyjne (J2000)
Gwiazdozbiór

Trójkąt

Typ

obszar H II

Rektascensja

01h 33m 34s

Deklinacja

+30° 41′ 32″

Jasność pozorna mgławicy

13,5m

Rozmiary kątowe

~ 1'[1]

Charakterystyka fizyczna
Wymiary

~ 815 ly
(~ 250 pc[1])

Szacowany wiek

4,5 ± 1 mln lat[1]

NGC 595 – wielki obszar H II wraz z osadzoną w nim gromadą gwiazd, znajdujący się w Galaktyce Trójkąta (Messier 33) położonej w gwiazdozbiorze Trójkąta. Został odkryty 1 października 1864 roku przez Heinricha Louisa d’Arresta[2].

Centralna część Galaktyki Trójkąta. NGC 595 to czerwony „obłok” na prawo i powyżej jądra galaktyki.

Jest to drugi pod względem jasności obszar H II w Galaktyce Trójkąta. Jego średnica to około 815 lat świetlnych, a wiek wynosi około 4,5 miliona lat. W obszarze tym odkryto około 250 gwiazd typu OB, 13 nadolbrzymów i 10 gwiazd Wolfa-Rayeta[1].

Zobacz też[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b c d E. Pérez-Montero et al.. A photoionization model of the spatial distribution of the optical and mid-infrared properties in NGC 595. „Monthly Notices of the Royal Astronomical Society”. 412 (1), s. 675-683, 2011-03-21. DOI: 10.1111/j.1365-2966.2010.17941.x. (ang.). 
  2. Courtney Seligman: NGC 595. [w:] Celestial Atlas [on-line]. [dostęp 2017-01-12]. (ang.).

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]