Niedźwiedzica (Białoruś)

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
(Przekierowano z Niedźwiedzice (Białoruś))
Niedźwiedzica
Мядзьведзічы
Ilustracja
Kościół w Niedźwiedzicy
Państwo

 Białoruś

Obwód

 brzeski

Rejon

lachowicki

Sielsowiet

Honczary

Populacja (2009)
• liczba ludności


165[1]

Nr kierunkowy

+375 1633

Kod pocztowy

225394

Położenie na mapie obwodu brzeskiego
Mapa konturowa obwodu brzeskiego, u góry nieco na prawo znajduje się punkt z opisem „Niedźwiedzica”
Położenie na mapie Białorusi
Mapa konturowa Białorusi, blisko centrum po lewej na dole znajduje się punkt z opisem „Niedźwiedzica”
Ziemia52°56′12,12″N 26°18′07,20″E/52,936700 26,302000
Budynek starej szkoły w Niedźwiedzicy

Niedźwiedzica (biał. Мядзведзічы, Miadzwiedziczy; ros. Медведичи, Miedwiediczi) – wieś na Białorusi, w obwodzie brzeskim, w rejonie lachowickim, w sielsowiecie Honczary.

Siedziba rzymskokatolickiej parafii Świętych Apostołów Piotra i Pawła w Niedźwiedzicy.

Historia[edytuj | edytuj kod]

Dawniej miasteczko. W latach 70. XIX wieku władze carskie prowadziły we wsi bardzo brutalne prześladowania ludności greckokatolickiej, przymuszając ją do konwersji na prawosławie[2].

W II Rzeczypospolitej miejscowość była siedzibą gminy wiejskiej Niedźwiedzica. Leżała wówczas w województwie nowogródzkim, w powiecie baranowickim[a][3]. W 1921 miejscowość liczyła 949 mieszkańców, zamieszkałych w 165 budynkach, w tym 794 Białorusinów, 116 Żydów, 37 Polaków i 2 osoby innej narodowości[b]. 827 mieszkańców było wyznania rzymskokatolickiego, 116 mojżeszowego i 6 prawosławnego[3].

Po II wojnie światowej w granicach Związku Sowieckiego. Proboszczem miejscowej parafii rzymskokatolickiej był wówczas ks. Wacław Piątkowski (1902-1991), który po roku 1970 prowadził zajęcia dla kleryków, nielegalne seminarium duchowne[4]. Od 1991 w niepodległej Białorusi.

Uwagi[edytuj | edytuj kod]

  1. do 1919 w powiecie słuckim
  2. Innej niż polska, białoruska, niemiecka i żydowska. Wśród osób innych narodowości zamieszkujących gminę Niedźwiedzica było 3 Ukraińców, 2 Litwinów, 2 Małorusinów i 2 Rosjan. Skorowidz nie wyszczególnia narodowości osób z grupy inne z podziałem na miejscowości

Zabytki[edytuj | edytuj kod]

  • kościół św. Apostołów Piotra i Pawła (1908)
  • kaplica
  • spichlerz

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Liczby ludności miejscowości obwodu brzeskiego na podstawie spisu ludności wg stanu na dzień 14 października 2009 roku. (ros.).
  2. Feliks Koneczny, Święci w dziejach narodu polskiego, Krzeszowice: "Ostoja", 2005, s. 371-372, ISBN 83-60048-40-1, OCLC 749973002 [dostęp 2020-05-08].
  3. a b Skorowidz miejscowości Rzeczypospolitej Polskiej – Tom VII – Województwo Nowogródzkie. Warszawa: Główny Urząd Statystyczny Rzeczypospolitej Polskiej, 1923.
  4. Пянткоўскі Вацлаў (biał.)

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]