Nikołaj Dworcow

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Nikołaj Dworcow
Imię i nazwisko

Nikołaj Grigorjewicz Dworcow

Data i miejsce urodzenia

19 grudnia 1917
Kuriłowka k. Nowouzienska

Data i miejsce śmierci

25 stycznia 1985
Barnauł

Narodowość

rosyjska

Język

rosyjski

Ważne dzieła

Morie bjotsia o skały

Odznaczenia

Order „Znak Honoru” Medal „Za Zwycięstwo nad Niemcami w Wielkiej Wojnie Ojczyźnianej 1941-1945” Medal jubileuszowy „W upamiętnieniu 100-lecia urodzin Władimira Iljicza Lenina” Medal „Za rozwój dziewiczych ziem”

Nikołaj Grigorjewicz Dworcow (ros. Николай Григорьевич Дворцо́в; ur. 6 grudnia?/19 grudnia 1917, zm. 25 stycznia 1985) – radziecki pisarz, członek Związku Pisarzy ZSRR od 1955[1].

Dworcow urodził się 19 grudnia 1917 w Kuriłowce[1] na północ od Nowouzienska, w Rosji. W czasie II wojny światowej został powołany do służby w Armii Czerwonej. Brał udział w interwencji brytyjsko-radzieckiej w Iranie w 1941 roku. W maju 1942 brał udział w walkach o Charków. Został schwytany i osadzony w obozie pracy w Bergen w Norwegii[2]. We współpracy z komunistami norweskimi zorganizował grupę oporu; sześciu jej członków zostało zabitych przez nazistów w 1944 roku.

Po wojnie Dworcow zamieszkał w Ałtaju. Pracował na stanowisku szefa departamentu operacyjnego miejscowego komitetu ds. kas oszczędnościowych. Był także reporterem gazety „Stalinskaja Smiena”. W 1957 roku został członkiem KPZR[1]. Czas wolny poświęcał twórczości literackiej. Jego najbardziej znanym utworem jest powieść Morie bjotsia o skały (ros. Море бьётся о скалы) z 1961 roku. Jej tematem jest okres spędzony w obozie jenieckim[2].

Zmarł w 1985 roku[1].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b c d Н.И. Разгон, Из личного фонда Николая Григорьевича Дворцова (1917–1985), „СУДЬБЫ. Воспоминания, дневники, письма, стихи, материалы экспедиций, доклады, протоколы допросов”, Barnauł: Пикет, 2001, s. 62–63 [dostęp 2016-04-20] [zarchiwizowane z adresu 2018-01-01].
  2. a b Russian prisoners of war in Norway – Russia.no.