Obszar Chronionego Krajobrazu Wzgórza Sokólskie
53°13′00″N 23°47′30″E/53,216667 23,791667 Widok z okolic wsi Białogorce w kierunku północnym | |
| obszar chronionego krajobrazu | |
| Państwo | |
|---|---|
| Województwo | |
| Mezoregion | |
| Data utworzenia |
1986 |
| Akt prawny |
Uchwała Nr XII/84/86 Wojewódzkiej Rady Narodowej w Białymstoku z dnia 29 kwietnia 1986 r. w sprawie ustalenia obszarów krajobrazu chronionego |
| Powierzchnia |
38 209,80 ha[1] |
| Obszary chronione |
1 rezerwat przyrody |
Położenie na mapie województwa podlaskiego  | |
Położenie na mapie Polski  | |
| 53°13′00″N 23°47′30″E/53,216667 23,791667
| |
Obszar Chronionego Krajobrazu „Wzgórza Sokólskie” – obszar chronionego krajobrazu położony we wschodniej części województwa podlaskiego, na terenie gmin: Krynki, Sokółka[2], Szudziałowo, Kuźnica i Gródek, w powiatach białostockim i sokólskim.
Celem utworzenia obszaru jest ochrona i zachowanie różnorodności biologicznej części obszaru Wzgórz Sokólskich znajdującego się na wschód od Puszczy Knyszyńskiej, wyróżniającego się rzeźbą terenu, wysokimi walorami przyrodniczymi, krajobrazowymi, kulturowymi i wypoczynkowymi[1].
Opis[edytuj | edytuj kod]
Obszar Chronionego Krajobrazu „Wzgórza Sokólskie” utworzony został na mocy uchwały Nr XII/84/86 Wojewódzkiej Rady Narodowej w Białymstoku z dnia 29 kwietnia 1986[1].
Obszar objęty ochroną znajduje się na wschód od Puszczy Knyszyńskiej[3]. Rozciągnięty jest wzdłuż granicy polsko-białoruskiej od Krynek do okolic Bobrownik. Zajmuje powierzchnię ogólną 38 209,80 ha[4]:
- 10 206,62 ha na terenie gminy Gródek
- 11 868,30 ha na terenie gminy Krynki
- 4 566,31 ha na terenie gminy Kuźnica
- 4 535,12 ha na terenie gminy Sokółka
- 7 033,45 ha na terenie gminy Szudziałowo
Cechuje się bardzo urozmaiconą, polodowcową rzeźbą terenu podobną do Suwalszczyzny. Najwyższe wzniesienia – na wschód od Sokółki – Wojnowskie Góry dochodzą do 235 m n.p.m. Część południowa to wschodnie obrzeża Puszczy Knyszyńskiej z licznymi zalesieniami gruntów porolnych. Część północna to tereny o większym rozdrobnieniu kompleksów leśnych z większym udziałem terenów rolniczych. Mozaika polno-leśna urozmaicona jest rzekami m.in.: Słoją, Nietupą i Świsłoczą, oraz torfowiskami. W skład obszaru chronionego wchodzi 5864,22 ha gruntów zarządzanych przez Nadleśnictwo Waliły[5].
Na terenie Obszaru Chronionego Krajobrazu „Wzgórza Sokólskie” znajduje się jeden rezerwat przyrody – Nietupa[6].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b c Obszar Chronionego Krajobrazu Wzgórza Sokólskie. [w:] Centralny Rejestr Form Ochrony Przyrody [on-line]. Generalna Dyrekcja Ochrony Środowiska. [dostęp 2018-04-22].
- ↑ L. Zaleszkiewicz, A. Wąsowicz, J. Król, Obszar Chronionego Krajobrazu Wzgórz Sokólskich – podsumowanie, OBJAŚNIENIA DO MAPY GEOŚRODOWISKOWEJ POLSKI, Arkusze SOKÓŁKA (264) i SOKÓŁKA E (1079), Centralna Baza Danych Geologicznych, s. 45, [online]
- ↑ Urząd Miejski w Sokółce, Krajobraz chroniony "Wzgórza Sokólskie" [online].
- ↑ Uchwała Nr XXIII/204 /16 Sejmiku Województwa Podlaskiego z dnia 21 marca 2016 r. w sprawie Obszaru Chronionego Krajobrazu „Wzgórza Sokólskie”. „Dziennik Urzędowy Województwa Podlaskiego”. Poz. 1505, 25 marca 2016.
- ↑ Półtorak i Majer 2010 ↓, s. 50.
- ↑ Na podstawie interaktywnej mapy na stronie Geoserwisu
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Jerzy Półtorak, Adam Majer: Prognoza oddziaływania na środowisko. Plan urządzenia lasu dla Nadleśnictwa Waliły. Białystok: Biuro Urządzania Lasu i Geodezji Leśnej, 2010.
- Zmiany stosunków wodnych i użytkowania terenu w Niecce Gródecko-Michałowskiej
